اگر به فراز از منوچهر آتشی اشعار پراکنده 39

1 اگر به فراز نمی شتابم

2 مپندار که نمی یارمت رسیدن

3 امتناع من از صعود انکار تست

4 تحقیر می کنم بلندایت را

5 زیرا که حقیران تسخیرت می کنند

6 نخستین بیرق را

7 ناتوان ترینان برافراشتند

8 و بیرق ما

9 که سنگین ترین بود و سپیدترین

10 به خون برادرانم آغشته شد

11 به مکر ناجوانمردانه ناتوان ترینان

12 هفت برادر بودیم

13 نخستین را بر هزاره نخست

14 به زیر برف سرخ کفن کردم

15 و ششمین را از هزاره ششم

16 کوتوله ای

17 دشکیش

18 از شیفتگان بلندای تو

19 تا خود بلندتر بنماید

20 از پرتگاه مخوف به زیر افکند

21 هفتمین منم

22 که بیرق را به مغازه ای پنهان کرده ام

23 که لگدمال ناپاکان نشود

24 و خود انزوا گزیده کنارش

25 به پاسداریش

26 و انکار می کنم بلندایت را

27 اما

28 روزی

29 از پناهگاه

30 از هزاره هفتم

31 به بالا خواهم شتافت

32 تا چوبدست های کهنه آویز حقیران را

33 بر کنم و به باد سپارم

34 و بیرق سنگینم را

35 بر بلندای ناچیز تو برافرازم

36 پس آنگاه

37 تو بلندترین چکاد جهان خواهی بود

38 ه یمن بلندای بیرق من

39 ای زمین

40 (اشعار منوچهر آتشی)