خوش خو دارم بکار ، بدخو از عنصری بلخی رباعی 37
1. خوش خو دارم بکار ، بدخو چکنم
چون هست هنر نگه به آهو چکنم
1. خوش خو دارم بکار ، بدخو چکنم
چون هست هنر نگه به آهو چکنم
1. بفروختمت سزد بجان باز خرم
ازران بفروختم گران باز خرم
1. ای دل ز وصال تو نشانی دارم
وی جان ز فراق تو امانی دارم
1. شبها چو ز روز وصل او یاد کنم
تا روز هزار گونه فریاد کنم
1. بر آتش هجر عمری ار بنشینم
خاک در تو همی بدل بگزینم
1. ای دل چو بغمهای جهان درمانم
از دیده سرشکهای رنگین رانم
1. راز تو ز بیم خصم پنهان دارم
ور نه غم و محنت تو چندان دارم
1. گفتم که چرا چو ابر خونبارانم
گفت از پی آنکه چون گل خندانم
1. گفتم که چه نامی ای پسر ؟ گفتا : غم
گفتم نگری بعاشقان ؟ گفتا : کم
1. من صورت تو بدیده اندر دارم
کز دیده همی برخ برش بنگارم
1. باید که تو اینقدر بدانی بیقین
کان کو چو تویی برآرد از خاک زمین
1. دیدار بدل فروخت نفروخت گران
بوسه با جان فرو شد و هست ارزان