چون باد بر آن زلف عبیری گیرد از عنصری بلخی رباعی 25
1. چون باد بر آن زلف عبیری گیرد
آفاق دم عود قمیری گیرد
تا در دو جهان قضای معبود بود از عنصری بلخی رباعی 26
1. تا در دو جهان قضای معبود بود
تا خلق جهان و چرخ موجود بود
شاه حبش است زلفت ای بدر منیر از عنصری بلخی رباعی 27
1. شاه حبش است زلفت ای بدر منیر
از عنبر تاج دارد از لاله سریر
ای سرو روان و بارِ آن سرو، قمر از عنصری بلخی رباعی 28
1. ای سرو روان و بارِ آن سرو، قمر
سروت قد و سیمین بر و چهره چو قمر
سیمین بر تو سنگ بپوشد بسمور از عنصری بلخی رباعی 29
1. سیمین بر تو سنگ بپوشد بسمور
زلفت بشبه همی کند نقش بلور
آمد برِ من. که؟ یار. کی؟ وقت سحر از عنصری بلخی رباعی 30
1. آمد برِ من. که؟ یار. کی؟ وقت سحر
ترسنده. ز که؟ ز خصم. خصمش که؟ پدر
ای شب نکنی اینهمه پرخاش که دوش از عنصری بلخی رباعی 31
1. ای شب نکنی اینهمه پرخاش که دوش
راز دل من مکن چنان فاش که دوش
چون بگشائی بخنده آن چشمۀ نوش از عنصری بلخی رباعی 32
1. چون بگشائی بخنده آن چشمۀ نوش
شکر بفغان آید و پروین بخروش
خورشید خراسان و خدیو زابل از عنصری بلخی رباعی 33
1. خورشید خراسان و خدیو زابل
از نخشب و کش بهار گردد کابل
هم غالیه زلفینی و هم سیم اندام از عنصری بلخی رباعی 34
1. هم غالیه زلفینی و هم سیم اندام
هم روی نکو داری و هم نیکونام
سه چیز ببرد از سه چیز تو وصال از عنصری بلخی رباعی 35
1. سه چیز ببرد از سه چیز تو وصال
از رخ گل و از لب مل و از روی جمال
گفتم صنما پیشۀ تو ؟ گفت : ستم از عنصری بلخی رباعی 36
1. گفتم صنما پیشۀ تو ؟ گفت : ستم
گفتم نگری بغمگنان ؟ گفتا : کم