ای ماه بروی لاله رنگ آمده از عنصری بلخی رباعی 61
1. ای ماه بروی لاله رنگ آمده ای
از سینه و دل حریر و سنگ آمده ای
ای روی تو چشم حسن را بینایی از عنصری بلخی رباعی 62
1. ای روی تو چشم حسن را بینایی
یغماست مرا قبله گر از یغمائی
رخ پاکتر از ضمیر صادق داری از عنصری بلخی رباعی 63
1. رخ پاکتر از ضمیر صادق داری
زلفین سیه چون دل فاسق داری
گر زلف تو سال و ماه لرزان از عنصری بلخی رباعی 64
1. گر زلف تو سال و ماه لرزان بودی
عنبر ببها همیشه ارزان بودی
خوبی ز رخ تو بر گرفته است از عنصری بلخی رباعی 65
1. خوبی ز رخ تو بر گرفته است پری
رفتن ز تو آموخت مگر کبک دری
ای کاش من آن دو زلف عنبر از عنصری بلخی رباعی 66
1. ای کاش من آن دو زلف عنبر برمی
تا بر رخ او زمان زمان بگذرمی
شمشاد قد و نوش لب و عاج بری از عنصری بلخی رباعی 67
1. شمشاد قد و نوش لب و عاج بری
سنگین دل و سیمین ذقن و زر کمری
بر لاله ز مشگ زلف را گاه از عنصری بلخی رباعی 68
1. بر لاله ز مشگ زلف را گاه زدی
وز شب دو هزار حلقه بر ماه زدی
چون بر پائی بسرو سیمین از عنصری بلخی رباعی 69
1. چون بر پائی بسرو سیمین مانی
چون بنشینی بماه و پروین مانی
بر شست دو زلف حلقه بست آوردی از عنصری بلخی رباعی 70
1. بر شست دو زلف حلقه بست آوردی
تا چون ماهی دلم بشست آوردی
بر زلف مگر تهمت ناحق داری از عنصری بلخی رباعی 71
1. بر زلف مگر تهمت ناحق داری
زیرا که بر آتشش معلق داری
اندر شکن زلف مرا بشکستی از عنصری بلخی رباعی 72
1. اندر شکن زلف مرا بشکستی
وندر بندش دل مرا دربستی