گر زمین جان برود، از امیرخسرو دهلوی غزل 1096
1. گر زمین جان برود، باد هوایی کم گیر
ور جهانم نبود، کهنه سرایی کم گیر
سر به کوی عشق غلتانیده از امیرخسرو دهلوی غزل 1097
1. سر به کوی عشق غلتانیده گیر
چشم را بر خواب خوابانیده گیر
ای رخت از مه جهان آرای از امیرخسرو دهلوی غزل 1098
1. ای رخت از مه جهان آرای تر
وی لبت از می نشاط افزای تر
با تو در سینه نفس را از امیرخسرو دهلوی غزل 1099
1. با تو در سینه نفس را چه گذر
در دلم غیر تو کس را چه گذر
در عشق باز خود را دیوانه از امیرخسرو دهلوی غزل 1100
1. در عشق باز خود را دیوانه کردم از سر
یارب، فرو مبادا این می که خوردم از سر
جولان تو سنش بین، از امیرخسرو دهلوی غزل 1101
1. جولان تو سنش بین، هر سو غبار دیگر
فتراک او نگه کن، هر سو شکار دیگر
ای باد صبحدم، خبر از امیرخسرو دهلوی غزل 1102
1. ای باد صبحدم، خبر آشنا بیار
بوی نهفته زان صنم دلربا بیار
ای دل، ازین خرابه از امیرخسرو دهلوی غزل 1103
1. ای دل، ازین خرابه وحشت کرانه گیر
رو بر فراز کنگر عرش آشیانه گیر
ای شهسوار، دست به از امیرخسرو دهلوی غزل 1104
1. ای شهسوار، دست به سوی عنان مبر
بر صید تیر مفگن و از خلق جان مبر
از چشم تو که هست ز تو از امیرخسرو دهلوی غزل 1105
1. از چشم تو که هست ز تو جان شکارتر
دل نیست در جهان ز دل من فگارتر
هر شب منم ز هجر پریشان از امیرخسرو دهلوی غزل 1106
1. هر شب منم ز هجر پریشان و دیده تر
دل از برم رمیده و من زو رمیده تر
نه نرگس است ز چشم خوش از امیرخسرو دهلوی غزل 1107
1. نه نرگس است ز چشم خوش تو عربده جوتر
نه سنبل است ز زلف کج تو غالیه بوتر