ز دوری تو چو خونابه از امیرخسرو دهلوی غزل 1060
1. ز دوری تو چو خونابه من افزون شد
مرنج ز اشک من ار آستانت گلگون شد
شبی گر آن پسر نازنین از امیرخسرو دهلوی غزل 1061
1. شبی گر آن پسر نازنین به ما برسد
بود امید که بر درد ما دوا برسد
گر حسن تو آفاق پر آوازه از امیرخسرو دهلوی غزل 1062
1. گر حسن تو آفاق پر آوازه ندارد
سرهای سران بر در دروازه ندارد
چون گشادی دهان شکر از امیرخسرو دهلوی غزل 1063
1. چون گشادی دهان شکر خند
تنگ شکر شود گشاده ز بند
به ره جولان که دی سلطان از امیرخسرو دهلوی غزل 1064
1. به ره جولان که دی سلطان من زد
سنان در سینه ویران من زد
حدیث حسن تو زین پس از امیرخسرو دهلوی غزل 1065
1. حدیث حسن تو زین پس کفایتی برسد
که فتنه ای ز تو در هر ولایتی برسد
اگر از خطت سبزه صحرا از امیرخسرو دهلوی غزل 1066
1. اگر از خطت سبزه صحرا بگیرد
سرش سبز بادا، بگو تا بگیرد
مهری که بود با منت، از امیرخسرو دهلوی غزل 1067
1. مهری که بود با منت، آن گوییا نبود
آن پرسش زمان به زمان گوییا نبود
سوار چابک من پیش چشم از امیرخسرو دهلوی غزل 1068
1. سوار چابک من پیش چشم من مگذر
مرا بکشتی، ازین سو ز بهر من مگذر
امروز که از باران از امیرخسرو دهلوی غزل 1069
1. امروز که از باران شد سبزه رعنا تر
سیم و زر گل جمله گشتند به صحرا تر
بیا، جانا، رضای من از امیرخسرو دهلوی غزل 1070
1. بیا، جانا، رضای من نگهدار
دمی حق وفای من نگهدار
نگارا، چشم رحمت سوی از امیرخسرو دهلوی غزل 1071
1. نگارا، چشم رحمت سوی من دار
عنایت بر تن چون موی من دار