باز آن سوار مست به نخچیر از امیرخسرو دهلوی غزل 858
1. باز آن سوار مست به نخچیر می رود
دستم ز کار و کار ز تدبیر می رود
چشم تو خفته ایست که از امیرخسرو دهلوی غزل 859
1. چشم تو خفته ایست که در خواب می رود
زلف تو آفتی ست که در تاب می رود
دل می بری به رفتن و هر از امیرخسرو دهلوی غزل 860
1. دل می بری به رفتن و هر کو چنان زود
مردم زمین ز دیده کند تا بدان رود
این دل که هر شبیش ز سالی از امیرخسرو دهلوی غزل 861
1. این دل که هر شبیش ز سالی فزون رود
یکدم چه باشد، ار سوی صبر و سکون رود
سودای دیدن تو ز دیدن از امیرخسرو دهلوی غزل 862
1. سودای دیدن تو ز دیدن نمی رود
عشق رخت به جور کشیدن نمی رود
شب‌ها اسیر دردم و خوابم از امیرخسرو دهلوی غزل 863
1. شب‌ها اسیر دردم و خوابم نمی‌برد
وین آب دیده سوزش و تابم نمی‌برد
سیمین زنخ که طره عنبرفشان از امیرخسرو دهلوی غزل 864
1. سیمین زنخ که طره عنبرفشان برد
دل را در افگند به چه و ریسمان برد
آن نخل تر که آب ز جوی از امیرخسرو دهلوی غزل 865
1. آن نخل تر که آب ز جوی جگر خورد
بیچاره بلبلی که از آن نخل برخورد
عشقت خبر ز عالم بیهوشی از امیرخسرو دهلوی غزل 866
1. عشقت خبر ز عالم بیهوشی آورد
اهل صلاح را به قدح نوشی آورد
ناگاه پیش ازان که کسی از امیرخسرو دهلوی غزل 867
1. ناگاه پیش ازان که کسی را خبر شود
آن بیوفای عهد شکن را سفر شود
هر شب دلم ز دست خیالت از امیرخسرو دهلوی غزل 868
1. هر شب دلم ز دست خیالت زبون شود
تا حال من به عاقبت کار چون شود
هر روز چشم من به جمالی از امیرخسرو دهلوی غزل 869
1. هر روز چشم من به جمالی فرو شود
این دل که پاره باد گرفتار او شود