چو خواهی برد روزی عاقبت از امیرخسرو دهلوی غزل 72
1. چو خواهی برد روزی عاقبت این جان مفتون را
گه از گاهی به من بنمای باری صنع بیچون را
...
چه اقبال است این یا رب از امیرخسرو دهلوی غزل 73
1. چه اقبال است این یا رب که دولت داده رو ما را
که در کوی فراموشان گذر شد یار زیبا را
...
دیوانه می کنی دل و جان از امیرخسرو دهلوی غزل 74
1. دیوانه می کنی دل و جان خراب را
مشکن به ناز سلسله مشک ناب را
...
دلم در عاشقی آواره شد از امیرخسرو دهلوی غزل 75
1. دلم در عاشقی آواره شد آواره تر بادا
تنم از بیدلی بیچاره شد بیچاره تر بادا
...
رفت آنکه چشم راحت خوش از امیرخسرو دهلوی غزل 76
1. رفت آنکه چشم راحت خوش می غنود ما را
عشق آمد و برآورد از سینه دود ما را
...
رخت صبوری تمام سوخته از امیرخسرو دهلوی غزل 77
1. رخت صبوری تمام سوخته شد سینه را
شعله فروزان هنوز آتش دیرینه را
...
رسید باد صبا تازه کرد از امیرخسرو دهلوی غزل 78
1. رسید باد صبا تازه کرد جان مرا
نهفته داد به من بوی دلستان مرا
...
شبم خیال تو بس، با قمر از امیرخسرو دهلوی غزل 79
1. شبم خیال تو بس، با قمر چه کار مرا
من و چو کوه شبی، با سحر چه کار مرا
...
عشق از پی جان گرفت ما از امیرخسرو دهلوی غزل 80
1. عشق از پی جان گرفت ما را
خلقی به زبان گرفت ما را
...
گر چه بر بود عقل و دین از امیرخسرو دهلوی غزل 81
1. گر چه بر بود عقل و دین مرا
بد مگویید نازنین مرا
...
سری دارم که سامان نیست از امیرخسرو دهلوی غزل 82
1. سری دارم که سامان نیست او را
به دل دردی که درمان نیست او را
...
گیرم که می نیرزم من بنده از امیرخسرو دهلوی غزل 83
1. گیرم که می نیرزم من بنده همدمی را
آخر به پرسشی هم جاییست مردمی را
...