شفاعت آمدم، ای دوست، از امیرخسرو دهلوی غزل 48
1. شفاعت آمدم، ای دوست، دیده خود را
کز او مپوش گل نودمیده خود را
...
بهار پرده برانداخت از امیرخسرو دهلوی غزل 49
1. بهار پرده برانداخت روی نیکو را
نمونه گشت جهان بوستان مینو را
...
شناخت آنکه غم و محنت از امیرخسرو دهلوی غزل 50
1. شناخت آنکه غم و محنت جدایی را
بمیرد و نبرد سلک آشنایی را
...
گذشت عمر و هنوز از تقلب از امیرخسرو دهلوی غزل 51
1. گذشت عمر و هنوز از تقلب و سودا
نشسته ام مترصد میان خوف و رجا
...
ای صبا، بوسه زن ز من در از امیرخسرو دهلوی غزل 52
1. ای صبا، بوسه زن ز من در او را
ور برنجد، لب چو شکر او را
...
مهر بگشای لعل میگون از امیرخسرو دهلوی غزل 53
1. مهر بگشای لعل میگون را
مست کن عاشقان مجنون را
...
الا دمعی سارعت والهوا از امیرخسرو دهلوی غزل 54
1. الا دمعی سارعت والهوا
وقد ذاب قلبی هو والنوا
...
بگذشت و نظر نکرد ما را از امیرخسرو دهلوی غزل 55
1. بگذشت و نظر نکرد ما را
بگذاشت ز صبر فرد ما را
...
ای زلف چلیپای تو، غارتگر از امیرخسرو دهلوی غزل 56
1. ای زلف چلیپای تو، غارتگر دین‌ها
وی کرده گمان دهنت، دفع یقین‌ها
...
ای باد، برقع برفگن آن از امیرخسرو دهلوی غزل 57
1. ای باد، برقع برفگن آن روی آتشناک را
وی دیده گر صفرا کنم آبی بزن این خاک را
...
ای شهسوار، نرم ترک ران از امیرخسرو دهلوی غزل 58
1. ای شهسوار، نرم ترک ران سمند را
بین زیر پای دیده این مستمند را
...
باز دل گم گشت در کویت از امیرخسرو دهلوی غزل 59
1. باز دل گم گشت در کویت من دیوانه را
از کجا کردم نگاه آن شکل قلاشانه را
...