گم شدم در سر آن کوی، مجویید از امیرخسرو دهلوی غزل 24
1. گم شدم در سر آن کوی، مجویید مرا
او مرا کشت شدم زنده، ممویید مرا
ای شده ماه نما دیده بدخوی از امیرخسرو دهلوی غزل 25
1. ای شده ماه نما دیده بدخوی مرا
دیده ای هیچگه آن ماه جفا جوی مرا
وه که سوز درونم خبری از امیرخسرو دهلوی غزل 26
1. وه که سوز درونم خبری نیست ترا
در غمت مردم و با من نظری نیست ترا
خبرت هست که از خویش خبر از امیرخسرو دهلوی غزل 27
1. خبرت هست که از خویش خبر نیست مرا
گذری کن که ز غم راهگذر نیست مرا
قدری بخند و از رخ قمری از امیرخسرو دهلوی غزل 28
1. قدری بخند و از رخ قمری نمای ما را
سخنی بگوی و از لب شکری نمای ما را
هر که زیر پیرهن بیند از امیرخسرو دهلوی غزل 29
1. هر که زیر پیرهن بیند مرا
مرده اندر کفن بیند مرا
ای جهانی بنده چون من از امیرخسرو دهلوی غزل 30
1. ای جهانی بنده چون من مر ترا
نیست چون من بنده دیگر ترا
باغم عشق تو می سازیم از امیرخسرو دهلوی غزل 31
1. باغم عشق تو می سازیم ما
با تو پنهان عشق می بازیم ما
شاخ نرگس را ببرد اینک از امیرخسرو دهلوی غزل 32
1. شاخ نرگس را ببرد اینک صبا
سهل باشد بردن از کوری عصا
وه که اگر روی تو در نظر از امیرخسرو دهلوی غزل 33
1. وه که اگر روی تو در نظر آید مرا
عیش زخورشید و مه روی نماید مرا
ای به بدی کرده باز چشم از امیرخسرو دهلوی غزل 34
1. ای به بدی کرده باز چشم بدآموز را
بین به کمین گاه چرخ ناوک دلدوز را
طاقت دوری نماند عاشق از امیرخسرو دهلوی غزل 35
1. طاقت دوری نماند عاشق دلتنگ را
واگهیی کس نداد، آن پسر شنگ را