آنچه بتوان، در غمت از امیرخسرو دهلوی غزل 786
1. آنچه بتوان، در غمت جان می کشد
تا بدان غایت که بتوان، می کشد
ترک من چون تیر مژگان از امیرخسرو دهلوی غزل 787
1. ترک من چون تیر مژگان برکشد
ماه گردون را سپر در سر کشد
ای که بر من جور تو بسیار از امیرخسرو دهلوی غزل 788
1. ای که بر من جور تو بسیار شد
زاریم بشنو که کارم زار شد
آخر این دردم به درمان از امیرخسرو دهلوی غزل 789
1. آخر این دردم به درمان کی رسد
نوبت دیدار جانان کی رسد
لعل شیرینی چو خندان از امیرخسرو دهلوی غزل 790
1. لعل شیرینی چو خندان می‌شود
در جهان شیرینی ارزان می‌شود
شکل موزونت که در دل از امیرخسرو دهلوی غزل 791
1. شکل موزونت که در دل جا کند
هر که بیند در جهان، سودا کند
گر کسی در عشق آهی می‌کند از امیرخسرو دهلوی غزل 792
1. گر کسی در عشق آهی می‌کند
تو نپنداری گناهی می‌کند
بر رخت چون زلف پر خم از امیرخسرو دهلوی غزل 793
1. بر رخت چون زلف پر خم بگذرد
آه من زین سقف طارم بگذرد
هر که دل با دلربایی از امیرخسرو دهلوی غزل 794
1. هر که دل با دلربایی می نهد
خویشتن را در بلایی می نهد
مردمی نرگس او می داند از امیرخسرو دهلوی غزل 795
1. مردمی نرگس او می داند
جادویی غمزه او می خواند
گل ز روی تو فرو می ریزد از امیرخسرو دهلوی غزل 796
1. گل ز روی تو فرو می ریزد
مشک در زلف تو می آویزد
دلم از بخت گهی شاد نبود از امیرخسرو دهلوی غزل 797
1. دلم از بخت گهی شاد نبود
جانم از بند غم آزاد نبود