رسم خونریز در آن خوی از امیرخسرو دهلوی غزل 703
1. رسم خونریز در آن خوی جفاساز بماند
این کله بر سر آن ترک سرانداز بماند
گوش من از پی نام تو به از امیرخسرو دهلوی غزل 704
1. گوش من از پی نام تو به هر کوی بماند
چشم من از هوس روی تو هر سوی بماند
مست من باز جدایی ز سر از امیرخسرو دهلوی غزل 705
1. مست من باز جدایی ز سر آغاز نهاد
راه خلقی زد و تهمت به سر ناز نهاد
بر رخ همچو مهش طره چون از امیرخسرو دهلوی غزل 706
1. بر رخ همچو مهش طره چون شب نگرید
انگبین در لب شیرینش لبالب نگرید
رویت از غالبه خط بر از امیرخسرو دهلوی غزل 707
1. رویت از غالبه خط بر رخ گلفام کشید
ماه نو طره مشکین تو در دام کشید
شب زیاد تو مرا تا به از امیرخسرو دهلوی غزل 708
1. شب زیاد تو مرا تا به سحر خواب نبرد
دیده آبی زد و از دیده من تاب نبرد
زلف گرد زنخش دوش که از امیرخسرو دهلوی غزل 709
1. زلف گرد زنخش دوش که گمره شده بود
ای بسا تشنه کزان رشته فرا چه شده بود
خوبرویان به دل سوخته از امیرخسرو دهلوی غزل 710
1. خوبرویان به دل سوخته ساغر ندهند
به جز از خون جگر شربت دیگر ندهند
ای که عمر از پی سودای از امیرخسرو دهلوی غزل 711
1. ای که عمر از پی سودای تو دادیم به باد
یاد می دار که از مات نمی آید یاد
هر شب از سینه من تیر از امیرخسرو دهلوی غزل 712
1. هر شب از سینه من تیر بلا می گذرد
تو چه دانی که برین سینه چها می گذرد؟
شب ز سوزی که بر این جان از امیرخسرو دهلوی غزل 713
1. شب ز سوزی که بر این جان حزین می‌گذرد
شعله آه من از چرخ برین می‌گذرد
ای خوش آن باد که هر روز از امیرخسرو دهلوی غزل 714
1. ای خوش آن باد که هر روز به سویت گذرد
ناخوش آن آب کزین دیده به جویت گذرد