گر دلبر من بر من آید از امیرخسرو دهلوی غزل 596
1. گر دلبر من بر من آید
دل در بر و روح در تن آید
یاری که طریق ناز دارد از امیرخسرو دهلوی غزل 597
1. یاری که طریق ناز دارد
گر دل ببرد، که باز دارد؟
گل رنگ نگار ما ندارد از امیرخسرو دهلوی غزل 598
1. گل رنگ نگار ما ندارد
بوی خوش یار ما ندارد
بی یاد تو غم جهان نسوزد از امیرخسرو دهلوی غزل 599
1. بی یاد تو غم جهان نسوزد
بی آه من آسمان نسوزد
چشمم همه روز خون تراود از امیرخسرو دهلوی غزل 600
1. چشمم همه روز خون تراود
من دانم و دل که چون تراود
آن کیست که از خدا نترسد؟ از امیرخسرو دهلوی غزل 601
1. آن کیست که از خدا نترسد؟
وز شست ید قضا نترسد
بیداد غم، ار دلم بگوید از امیرخسرو دهلوی غزل 602
1. بیداد غم، ار دلم بگوید
در ماتم من فلک بموید
ناله برآید هر طرف کان از امیرخسرو دهلوی غزل 603
1. ناله برآید هر طرف کان بت خرامان در رسد
فریاد بلبل خوش بود چون گل به بستان در رسد
در ره بماند این چشم از امیرخسرو دهلوی غزل 604
1. در ره بماند این چشم تر، کان شوخ مهمان کی رسد
لب تشنه را خون در جگر، تا آب حیوان کی رسد
برنامد آهی از دلم، از امیرخسرو دهلوی غزل 605
1. برنامد آهی از دلم، زلفت پریشان از چه شد
پیشت نکردم گریه ای، لبهات خندان از چه شد
دیرینه دردی داشتم، از امیرخسرو دهلوی غزل 606
1. دیرینه دردی داشتم، بازم همان آغاز شد
بود آسمان بر خون من، با او غمت انباز شد
ما را نکردی گر حلال از امیرخسرو دهلوی غزل 607
1. ما را نکردی گر حلال از لب شراب ناب خود
باری بهل کن یک نظر وقتی در آن جلاب خود