گهیت از آشنایان یاد ناید از دهلوی غزل 572
1. گهیت از آشنایان یاد ناید
چنین بیگانه بودن هم نشاید
ببین تا دیده چند افسون نماید از دهلوی غزل 573
1. ببین تا دیده چند افسون نماید
که خود را چون تویی بیرون نماید
صبا آمد، ولی دل بازنامد از دهلوی غزل 574
1. صبا آمد، ولی دل بازنامد
غریب ما به منزل بازنامد
نگارا، از من مسکین چه خیزد؟ از دهلوی غزل 575
1. نگارا، از من مسکین چه خیزد؟
چرا هجر تو با ما می ستیزد؟
غم من شادی کس را نپرسد از دهلوی غزل 576
1. غم من شادی کس را نپرسد
نمدگر نرخ اطلس را نپرسد
از یاد تو دل جدا نخواهد شد از دهلوی غزل 577
1. از یاد تو دل جدا نخواهد شد
وز بند تو جان رها نخواهد شد
امشب بت ما به نزد ما بود از دهلوی غزل 578
1. امشب بت ما به نزد ما بود
ماهش به وبال مبتلا بود
وقتی دل ما ازان ما بود از دهلوی غزل 579
1. وقتی دل ما ازان ما بود
واندر دل یار ما وفا بود
عشق آمد و دل ز دست ما برد از دهلوی غزل 580
1. عشق آمد و دل ز دست ما برد
تدبیر ز عقل مبتلا برد
یاری دل ما به رایگان برد از دهلوی غزل 581
1. یاری دل ما به رایگان برد
تا دل طلبیم باز جان برد
تاب رخت آفتاب ناورد از دهلوی غزل 582
1. تاب رخت آفتاب ناورد
ذوق لب تو شراب ناورد
ای همنفسان که پیش یارید از دهلوی غزل 583
1. ای همنفسان که پیش یارید
این شکر چرا نمی گذارید؟