دل ما را شکیب از جان نباشد از دهلوی غزل 548
1. دل ما را شکیب از جان نباشد
ور از جان باشد، از جانان نباشد
وفا در نیکوان چندان نباشد از دهلوی غزل 549
1. وفا در نیکوان چندان نباشد
ترا خود هیچ بویی زان نباشد
کسی کز عاشقی بیزار باشد از دهلوی غزل 550
1. کسی کز عاشقی بیزار باشد
اگر طاعت کند بیکار باشد
بتا، مانند تو مهوش نباشد از دهلوی غزل 551
1. بتا، مانند تو مهوش نباشد
وگر باشد چو تو سرکش نباشد
چمن را رنگ و بو چندین نباشد از دهلوی غزل 552
1. چمن را رنگ و بو چندین نباشد
چمن را جعد مشک آگین نباشد
دلی دارم که جز جانان نخواهد از دهلوی غزل 553
1. دلی دارم که جز جانان نخواهد
همین معشوقه خواهد، جان نخواهد
دلم بی وصل جانان جان نخواهد از دهلوی غزل 554
1. دلم بی وصل جانان جان نخواهد
که عاشق جان بی جانان نخواهد
از آن سنبل که گل سر بار دارد از دهلوی غزل 555
1. از آن سنبل که گل سر بار دارد
گل طبع مرا پر خار دارد
سوار من که ره در سینه دارد از دهلوی غزل 556
1. سوار من که ره در سینه دارد
زبان پر مهر و دل پر کینه دارد
فلک با کس دل یکتا ندارد از دهلوی غزل 557
1. فلک با کس دل یکتا ندارد
ز صد دیده یکی بینا ندارد
بتی کز دیدنش جان مست گردد از دهلوی غزل 558
1. بتی کز دیدنش جان مست گردد
درون جان من پیوست گردد
جفا کن بو که این دل بازگردد از دهلوی غزل 559
1. جفا کن بو که این دل بازگردد
دمی با جان من دمساز گردد