دل ما را شکیب از جان از امیرخسرو دهلوی غزل 548
1. دل ما را شکیب از جان نباشد
ور از جان باشد، از جانان نباشد
1. دل ما را شکیب از جان نباشد
ور از جان باشد، از جانان نباشد
1. وفا در نیکوان چندان نباشد
ترا خود هیچ بویی زان نباشد
1. کسی کز عاشقی بیزار باشد
اگر طاعت کند بیکار باشد
1. بتا، مانند تو مهوش نباشد
وگر باشد چو تو سرکش نباشد
1. چمن را رنگ و بو چندین نباشد
چمن را جعد مشک آگین نباشد
1. دلی دارم که جز جانان نخواهد
همین معشوقه خواهد، جان نخواهد
1. دلم بی وصل جانان جان نخواهد
که عاشق جان بی جانان نخواهد
1. از آن سنبل که گل سر بار دارد
گل طبع مرا پر خار دارد
1. سوار من که ره در سینه دارد
زبان پر مهر و دل پر کینه دارد
1. فلک با کس دل یکتا ندارد
ز صد دیده یکی بینا ندارد
1. بتی کز دیدنش جان مست گردد
درون جان من پیوست گردد
1. جفا کن بو که این دل بازگردد
دمی با جان من دمساز گردد