رخ آن شوخ پنهانی ببینید از امیرخسرو دهلوی غزل 536
1. رخ آن شوخ پنهانی ببینید
کمال صنع یزدانی ببینید
لب از تو وز شکر پیمانه از امیرخسرو دهلوی غزل 537
1. لب از تو وز شکر پیمانه ای چند
رخ از تو وز ختن بتخانه ای چند
ز اهل عقل نپسندد خردمند از امیرخسرو دهلوی غزل 538
1. ز اهل عقل نپسندد خردمند
که دارد رفتنی را پای در بند
مرا تا با تو افتاده از امیرخسرو دهلوی غزل 539
1. مرا تا با تو افتاده ست پیوند
نه در گوشم نصیحت رفت و نه پند
از آن اهل نظر در غم اسیرند از امیرخسرو دهلوی غزل 540
1. از آن اهل نظر در غم اسیرند
که منظوران بغایت بی نظیرند
لبت را جان توان خواندن، از امیرخسرو دهلوی غزل 541
1. لبت را جان توان خواندن، ولیکن
نمی دانم که آن خط را چه خوانند؟
چو نقش صورتش در آب و از امیرخسرو دهلوی غزل 542
1. چو نقش صورتش در آب و گل ماند
دلم در بند خوبان چگل ماند
به هر درد و غمی دل مبتلا از امیرخسرو دهلوی غزل 543
1. به هر درد و غمی دل مبتلا شد
چرا یکباره یار از ما جدا شد؟
دلم زینسان که زار و از امیرخسرو دهلوی غزل 544
1. دلم زینسان که زار و مبتلا شد
ازان نامهربان بیوفا شد
چو ماه روزه از اوج سما از امیرخسرو دهلوی غزل 545
1. چو ماه روزه از اوج سما شد
ز نور روزه دوران بی ضیا شد
به ملک فتنه تا زلفش از امیرخسرو دهلوی غزل 546
1. به ملک فتنه تا زلفش علم شد
ز جانها عارض او را حشم شد
دل عاشق چرا شیدا نباشد از امیرخسرو دهلوی غزل 547
1. دل عاشق چرا شیدا نباشد
به عشق اندر جهان رسوا نباشد