با یار ز من خبر بگویید از دهلوی غزل 584
1. با یار ز من خبر بگویید
وین راز نهفته تر بگویید
از رنگ رخت قمر توان کرد از دهلوی غزل 585
1. از رنگ رخت قمر توان کرد
وز لعل لبت شکر توان کرد
فریاد، ز غمزه تو فریاد از دهلوی غزل 586
1. فریاد، ز غمزه تو فریاد
کز وی شغبی به عالم افتاد
خطی که قرین حال باشد از دهلوی غزل 587
1. خطی که قرین حال باشد
شک نیست که بی مثال باشد
گر مه چو تو با جمال باشد از دهلوی غزل 588
1. گر مه چو تو با جمال باشد
خورشید کم از هلال باشد
آن را غم تو یار باشد از دهلوی غزل 589
1. آن را غم تو یار باشد
با خوش دلیش چکار باشد؟
گر یار به دل درون نباشد از دهلوی غزل 590
1. گر یار به دل درون نباشد
صبر از دل من برون نباشد
آن دوست که بود خصم جان شد از دهلوی غزل 591
1. آن دوست که بود خصم جان شد
آن صبر که داشتم نهان شد
فریاد که عشق کهنه نو شد از دهلوی غزل 592
1. فریاد که عشق کهنه نو شد
جان در کف عاشقی گرو شد
جانا، چو تویی دگر نیاید از دهلوی غزل 593
1. جانا، چو تویی دگر نیاید
مردم ز تو خوبتر نیاید
هنگام گل است و باده باید از دهلوی غزل 594
1. هنگام گل است و باده باید
ساقی و حریف ساده باید
چون سرو تو از قبا برآید از دهلوی غزل 595
1. چون سرو تو از قبا برآید
آه از من مبتلا برآید