با یار ز من خبر بگویید از امیرخسرو دهلوی غزل 584
1. با یار ز من خبر بگویید
وین راز نهفته تر بگویید
از رنگ رخت قمر توان از امیرخسرو دهلوی غزل 585
1. از رنگ رخت قمر توان کرد
وز لعل لبت شکر توان کرد
فریاد، ز غمزه تو فریاد از امیرخسرو دهلوی غزل 586
1. فریاد، ز غمزه تو فریاد
کز وی شغبی به عالم افتاد
خطی که قرین حال باشد از امیرخسرو دهلوی غزل 587
1. خطی که قرین حال باشد
شک نیست که بی مثال باشد
گر مه چو تو با جمال باشد از امیرخسرو دهلوی غزل 588
1. گر مه چو تو با جمال باشد
خورشید کم از هلال باشد
آن را غم تو یار باشد از امیرخسرو دهلوی غزل 589
1. آن را غم تو یار باشد
با خوش دلیش چکار باشد؟
گر یار به دل درون نباشد از امیرخسرو دهلوی غزل 590
1. گر یار به دل درون نباشد
صبر از دل من برون نباشد
آن دوست که بود خصم جان از امیرخسرو دهلوی غزل 591
1. آن دوست که بود خصم جان شد
آن صبر که داشتم نهان شد
فریاد که عشق کهنه نو از امیرخسرو دهلوی غزل 592
1. فریاد که عشق کهنه نو شد
جان در کف عاشقی گرو شد
جانا، چو تویی دگر نیاید از امیرخسرو دهلوی غزل 593
1. جانا، چو تویی دگر نیاید
مردم ز تو خوبتر نیاید
هنگام گل است و باده از امیرخسرو دهلوی غزل 594
1. هنگام گل است و باده باید
ساقی و حریف ساده باید
چون سرو تو از قبا برآید از امیرخسرو دهلوی غزل 595
1. چون سرو تو از قبا برآید
آه از من مبتلا برآید