صد جان به یکی دانگ به بازار فروشند از دهلوی غزل 489
1. صد جان به یکی دانگ به بازار فروشند
خوبان به دل و جان ز چه رخسار فروشند؟
من بنده آن روی که دیدن نگذارند از دهلوی غزل 490
1. من بنده آن روی که دیدن نگذارند
دیوانه زلفی که کشیدن نگذارند
ماییم درون سوخته، بیرون شده ای چند از دهلوی غزل 491
1. ماییم درون سوخته، بیرون شده ای چند
در سلسله لیلی و مجنون شده ای چند
ای کز رخ تو دیده، همه جان و جهان دید از دهلوی غزل 492
1. ای کز رخ تو دیده، همه جان و جهان دید
در حیرت آنم که ترا چون بتوان دید
هندوی مرا کشتن ترکانه ببیند از دهلوی غزل 493
1. هندوی مرا کشتن ترکانه ببیند
زو سینه من چون بت و بت خانه ببینید
باد آمد و بویی زنگارم نرسانید از دهلوی غزل 494
1. باد آمد و بویی زنگارم نرسانید
پنهان سخنی از لب یارم نرسانید
بویی ز سر زلف نگارین به من آرید از دهلوی غزل 495
1. بویی ز سر زلف نگارین به من آرید
یک تار ازان طره مشکین به من آرید
باد آمد و زان سرو خرامان خبر آورد از دهلوی غزل 496
1. باد آمد و زان سرو خرامان خبر آورد
در کالبد سوخته، جانی دگر آورد
یک خنده بزن، زان لب لعل شکرآلود از دهلوی غزل 497
1. یک خنده بزن، زان لب لعل شکرآلود
بر عاشق مسکین که رخ از خون تر آلود
ای هم نفسان، یک نفسم باز گذارید از دهلوی غزل 498
1. ای هم نفسان، یک نفسم باز گذارید
دست از من دیوانه سرگشته بدارید
دل رفت به سوی تو، همان سوی که شد ماند از دهلوی غزل 499
1. دل رفت به سوی تو، همان سوی که شد ماند
جان کرد به ره حمله و آن نیز برون ماند
ای زلف تو دام دل دانا و خردمند از دهلوی غزل 500
1. ای زلف تو دام دل دانا و خردمند
دشوار جهد دل که در افتاد درین بند