بیدار شو، دلا، که جهان جای خواب نیست از دهلوی غزل 286
1. بیدار شو، دلا، که جهان جای خواب نیست
ایمن درین خرابه نشستن صواب نیست
بیرون میاز پرده که ما را شکیب نیست از دهلوی غزل 287
1. بیرون میاز پرده که ما را شکیب نیست
اینک بلند گفتمت، از کس حجیب نیست
مست ترا به هیچ میی احتیاج نیست از دهلوی غزل 288
1. مست ترا به هیچ میی احتیاج نیست
رنج مرا ز هیچ طبیبی علاج نیست
ناوک زنی چو غمزه او در زمانه نیست از دهلوی غزل 289
1. ناوک زنی چو غمزه او در زمانه نیست
چون جان من خدنگ بلا را نشانه نیست
ای دل، غمین مباش که جانان رسیدنی ست از دهلوی غزل 290
1. ای دل، غمین مباش که جانان رسیدنی ست
در کام تسمه چشمه حیوان رسیدنی ست
هر سو که با هزار کرشمه خرام تست از دهلوی غزل 291
1. هر سو که با هزار کرشمه خرام تست
صد دل فتاده پیش به هر نیم گام تست
ای غمزه زن که تیر جفا در کمان تست از دهلوی غزل 292
1. ای غمزه زن که تیر جفا در کمان تست
آهسته تر، که دست دلم در عنان تست
ای آرزوی دیده، دلم در هوای تست از دهلوی غزل 293
1. ای آرزوی دیده، دلم در هوای تست
جانم اسیر سلسله مشک ساری تست
جانا، کرشمه تو ره عقل و دین زده ست از دهلوی غزل 294
1. جانا، کرشمه تو ره عقل و دین زده ست
فریاد ازان کرشمه که راهم چنین زده ست
خونخوار چشم تو که ره مرد و زن زده ست از دهلوی غزل 295
1. خونخوار چشم تو که ره مرد و زن زده ست
هر شب به خوابگاه من ممتحن زده ست
تا دیده در جمال تو دیدن گرفته است از دهلوی غزل 296
1. تا دیده در جمال تو دیدن گرفته است
خونابه ها ز چشم چکیدن گرفته است
بنگر که اشک دامن ما چون گرفته است از دهلوی غزل 297
1. بنگر که اشک دامن ما چون گرفته است
کو تیغ غمزه ای که مرا خون گرفته است