ای صد شکست زلف ترا زیر هر خمی از دهلوی غزل 1953
1. ای صد شکست زلف ترا زیر هر خمی
در هر خمیش مانده به هر گوشه درهمی
ساقی بیا که موسم عیش است و میم و یی از دهلوی غزل 1954
1. ساقی بیا که موسم عیش است و میم و یی
می ده که لاله گون شده از باده ری و خی
تو می روی و به نظاره تو چشم جهانی از دهلوی غزل 1955
1. تو می روی و به نظاره تو چشم جهانی
بگو که آگهی از عاشقان دلشدگانی
بسی نماند که جانی برون رود ز غریبی از دهلوی غزل 1956
1. بسی نماند که جانی برون رود ز غریبی
هنوز می نرساند مرا ز زلف تو طیبی
یار است و صد کرشمه، شهر است و خوبرویی از دهلوی غزل 1957
1. یار است و صد کرشمه، شهر است و خوبرویی
ماییم و طعن دشمن، خلقی و گفتگویی
ای که به چشم تو نیایم همی از دهلوی غزل 1958
1. ای که به چشم تو نیایم همی
یک نظر آخر به چو من درهمی
هر کسی را هوای سیم و زری از دهلوی غزل 1959
1. هر کسی را هوای سیم و زری
من مسکین و داغ سیمبری
دوش می گفت پیر ترسایی از دهلوی غزل 1960
1. دوش می گفت پیر ترسایی
یاد دارم ز مرد دانایی
ای ز زلف تو مشک تر بویی از دهلوی غزل 1961
1. ای ز زلف تو مشک تر بویی
وز میان تو تا عدم مویی
دلی دارم، اما جز افگار نی از دهلوی غزل 1962
1. دلی دارم، اما جز افگار نی
غم از حد گذشته ست و غمخوار نی
مسلمانان، گرفتارم به دست نامسلمانی از دهلوی غزل 1963
1. مسلمانان، گرفتارم به دست نامسلمانی
ازین دیوانه بدمستی و بدخویی و نادانی
ای گل، دهن تنگت صد تنگ شکر چیزی از دهلوی غزل 1964
1. ای گل، دهن تنگت صد تنگ شکر چیزی
گل با تو نمی ماند در حسن مگر چیزی