در تو، ای دوست به خون ریختنم داری رای از دهلوی غزل 1917
1. در تو، ای دوست به خون ریختنم داری رای
تو همین روی نما، تیغ خود از خون پالای
فسون چشمش ار خوابم نبستی از دهلوی غزل 1918
1. فسون چشمش ار خوابم نبستی
چرا چشمم چنین در خون نشستی؟
دلی دارم در او دردی و داغی از دهلوی غزل 1919
1. دلی دارم در او دردی و داغی
که یکدم نیستش از غم فراغی
ای کاش مرا با تو سر و کار نبودی از دهلوی غزل 1920
1. ای کاش مرا با تو سر و کار نبودی
تا دیده و دل هر دو گرفتار نبودی
گر ماه تو از مشک تو آلوده نبودی از دهلوی غزل 1921
1. گر ماه تو از مشک تو آلوده نبودی
زینسان دل من خسته و پالوده نبودی
امید نبود ار چه مرا یک نظر از وی از دهلوی غزل 1922
1. امید نبود ار چه مرا یک نظر از وی
هم دید که بسیار بود این قدر از وی
من باد نخواهم که وزد بر چو تو باغی از دهلوی غزل 1923
1. من باد نخواهم که وزد بر چو تو باغی
تا از تو نسیمی نرساند به دماغی
صبا زلف ترا گر دم ندادی از دهلوی غزل 1924
1. صبا زلف ترا گر دم ندادی
گره بر کار من محکم ندادی
زهی رویت شکفته لاله زاری از دهلوی غزل 1925
1. زهی رویت شکفته لاله زاری
در حسن ترا گل پرده داری
بیکار دلی باشد کو را نبود دردی از دهلوی غزل 1926
1. بیکار دلی باشد کو را نبود دردی
کاهل فرسی باشد کز وی نجهد گردی
گل آمد و هر مرغی زد نغمه به هر باغی از دهلوی غزل 1927
1. گل آمد و هر مرغی زد نغمه به هر باغی
هر فاخته ای دارد با همسر خود داغی
عشق آتشم در جان زد و جانان ازان دیگران از دهلوی غزل 1928
1. عشق آتشم در جان زد و جانان ازان دیگران
ما را جگر بریان شد و او میهمان دیگران