ز من که عاشق و مستم از امیرخسرو دهلوی غزل 1894
1. ز من که عاشق و مستم صلاح کار مجوی
خزانست در چمن عاشقان، بهار مجوی
...
ای باد صبح گاهی، خه از امیرخسرو دهلوی غزل 1895
1. ای باد صبح گاهی، خه از کدام سویی؟
وی بوی مهربانی، وه از کدام بویی؟
...
نه از ره ست که گوییم از امیرخسرو دهلوی غزل 1896
1. نه از ره ست که گوییم کبک خوش گامی
که کبک قهقهه بر خود زند چو بخرامی
...
دلم که لاف زدی از کمال از امیرخسرو دهلوی غزل 1897
1. دلم که لاف زدی از کمال دانایی
نگر که چون شد از اندیشه تو سودایی
...
هر بار که تو در دل شب از امیرخسرو دهلوی غزل 1898
1. هر بار که تو در دل شب در دلم آیی
خون دلم آید ز دو دیده به روایی
...
تو، ای پسر، که از این از امیرخسرو دهلوی غزل 1899
1. تو، ای پسر، که از این سو سوار می گذری
مرا کش ارز که برای شکار می گذری
...
ما را در آرزویت بگذشت از امیرخسرو دهلوی غزل 1900
1. ما را در آرزویت بگذشت زندگانی
باقیست تا دو سه دم، دریاب گر توانی
...
هوس پخته ست این پروانه از امیرخسرو دهلوی غزل 1901
1. هوس پخته ست این پروانه بهر خویشتن سوزی
بیا و خانه روشن کن ز بهر مجلس افروزی
...
به ناز هر نفسی سوی از امیرخسرو دهلوی غزل 1902
1. به ناز هر نفسی سوی من گذر چه کنی؟
همین که این دل من خون کنی، دگر چه کنی؟
...
ای جان ز تن رفته، به از امیرخسرو دهلوی غزل 1903
1. ای جان ز تن رفته، به تن باز کی آیی؟
وی سرو خرامان، به چمن باز کی آیی؟
...
تو نیز ای بی وفا، تا از امیرخسرو دهلوی غزل 1904
1. تو نیز ای بی وفا، تا کی ستم بر جان من خواهی؟
بیا تا کین من از بخت بی سامان من خواهی
...
ز من برگشته ای، جانا، از امیرخسرو دهلوی غزل 1905
1. ز من برگشته ای، جانا، ندانم با که می سازی؟
حدیث ما نمی پرسی، که داند با که همرازی؟
...