زلف سیه تو مشک چین است از امیرخسرو دهلوی غزل 179
1. زلف سیه تو مشک چین است
بالای تو سرو راستین است
...
می نوش که دور شادمانیست از امیرخسرو دهلوی غزل 180
1. می نوش که دور شادمانیست
خوش باش که روز کامرانیست
...
ای خوانده، بتان حسن از امیرخسرو دهلوی غزل 181
1. ای خوانده، بتان حسن شاهت
وز قلب شکستگان سپاهت
...
دیوانه شدم در آرزویت از امیرخسرو دهلوی غزل 182
1. دیوانه شدم در آرزویت
ای چشم جهانیان به رویت
...
وقتی غباری زآستان از امیرخسرو دهلوی غزل 183
1. وقتی غباری زآستان بفرست سوی چاکرت
تا کی تهی چشم کند با دیده‌ام خاک درت
...
روز نوروزست و ساقی از امیرخسرو دهلوی غزل 184
1. روز نوروزست و ساقی جام صهبا برگرفت
هر کسی با شاهد و می راه صحرا بر گرفت
...
شهسوارم آمد و از سینه از امیرخسرو دهلوی غزل 185
1. شهسوارم آمد و از سینه جان را برگرفت
دولت بادی که آن سرو روان را برگرفت
...
هر قدم کاندر راه آن از امیرخسرو دهلوی غزل 186
1. هر قدم کاندر راه آن سرو خرامان برگرفت
دیده خاک راه او دامان به دامان برگرفت
...
روزگاری شد که دل با از امیرخسرو دهلوی غزل 187
1. روزگاری شد که دل با داغ هجران خو گرفت
از نصیحت باز کی گردد دلی کان خو گرفت
...
سرو به دید آن قد و رعنایی از امیرخسرو دهلوی غزل 188
1. سرو به دید آن قد و رعنایی ازان بالا گرفت
در چمنها لاجرم کارش ازان بالا گرفت
...
باز جانا، آتش شوق تو از امیرخسرو دهلوی غزل 189
1. باز جانا، آتش شوق تو در جان جا گرفت
خانه صبر از غمت سر تا به سر سودا گرفت
...
آفت دین مسلمانی جز از امیرخسرو دهلوی غزل 190
1. آفت دین مسلمانی جز آن عیار نیست
تشنه خون مسلمانان جز آن خونخوار نیست
...