نفسی که با نگاری گذرد از امیرخسرو دهلوی غزل 1846
1. نفسی که با نگاری گذرد به شادمانی
مفروش لذتش را به حیات جاودانی
...
خنده ای کن شکرستان از امیرخسرو دهلوی غزل 1847
1. خنده ای کن شکرستان دهن بازگشای
انگبین زان لب چون برگ سمن باز گشای
...
عالم آشوب تر از طره از امیرخسرو دهلوی غزل 1848
1. عالم آشوب تر از طره طرار خودی
فتنه انگیزتر از غمزه خونخوار خودی
...
می به جام ار چه زخون از امیرخسرو دهلوی غزل 1849
1. می به جام ار چه زخون من مسکین داری
نوش بادت که شکرخنده شیرین داری
...
بختم از خواب در آمد از امیرخسرو دهلوی غزل 1850
1. بختم از خواب در آمد چو تو با من خفتی
نه در آغوش که در دیده روشن خفتی
...
گر تو رنج من مسکین از امیرخسرو دهلوی غزل 1851
1. گر تو رنج من مسکین گدا بشناسی
جور از حد نبری، حد جفا بشناسی
...
نوبهار است و گل و موسم از امیرخسرو دهلوی غزل 1852
1. نوبهار است و گل و موسم عید، ای ساقی
باده نوش و گذر از وعد و وعید، ای ساقی
...
باز، ای سرو خرامان، از امیرخسرو دهلوی غزل 1853
1. باز، ای سرو خرامان، ز کجا می آیی؟
کز برای دل دیوانه ما می آیی
...
آن نه روییست که ماهی از امیرخسرو دهلوی غزل 1854
1. آن نه روییست که ماهی ست بدان زیبایی
وان نه بالاست، بلاییست بدان رعنایی
...
چو منی را مده از دست از امیرخسرو دهلوی غزل 1855
1. چو منی را مده از دست که کمتر یابی
نه چون من یابی هر یار که دیگر یابی
...
جان من، بی من درمانده از امیرخسرو دهلوی غزل 1856
1. جان من، بی من درمانده تنها چونی؟
من ز غم سوخته گشتم، تو بگو تا چونی؟
...
بی تو، ای بی تو به جان از امیرخسرو دهلوی غزل 1857
1. بی تو، ای بی تو به جان آمده جانم، چونی؟
کز پی کاهش من روز به روز افزونی
...