خسروا گر عاشقی جام بلا پیش نه از دهلوی غزل 1739
1. خسروا گر عاشقی جام بلا پیش نه
داغ عقوبت بیار بر جگر رویش نه
از لب او، ای خیال، نقل لب ما مده از دهلوی غزل 1740
1. از لب او، ای خیال، نقل لب ما مده
مرغ خسک خواره را پسته و خرما مده
ای از گل تو ما را در دیده خار مانده از دهلوی غزل 1741
1. ای از گل تو ما را در دیده خار مانده
وز نوک غمزه تو جانم فگار مانده
مهر تو در دل من مانند جان نشسته از دهلوی غزل 1742
1. مهر تو در دل من مانند جان نشسته
همچون منت به هر سو صد ناتوان نشسته
ماییم و مجلس می خوبی سه چار ساده از دهلوی غزل 1743
1. ماییم و مجلس می خوبی سه چار ساده
من در میانه پیری دین را به باد داده
از بس که ریخت چشمم بهر تو خون تیره از دهلوی غزل 1744
1. از بس که ریخت چشمم بهر تو خون تیره
کم ماند بهر گریه در چشم من ذخیره
روزی به لاغ گفتم کت نسبتی ست با مه از دهلوی غزل 1745
1. روزی به لاغ گفتم کت نسبتی ست با مه
من بد لست حیا من شدة الندامه
شمع فلک برآید با آتشین زبانه از دهلوی غزل 1746
1. شمع فلک برآید با آتشین زبانه
ساقی نامسلمان درده می مغانه
من بهر تو به دیده و دل خانه ساخته از دهلوی غزل 1747
1. من بهر تو به دیده و دل خانه ساخته
از من تو خویش را ز چه بیگانه ساخته
ای عشقت آتشی به همه شهر درزده از دهلوی غزل 1748
1. ای عشقت آتشی به همه شهر درزده
و آن آتش از درونه من شعله بر زده
بیا شبی بر من سرخوش از شراب شده از دهلوی غزل 1749
1. بیا شبی بر من سرخوش از شراب شده
که بهر نقل تو دارم دلی کباب شده
رسید وقت که هر روز بامداد پگه از دهلوی غزل 1750
1. رسید وقت که هر روز بامداد پگه
خوریم باده و بر روی گل کنیم نگه