همه شب رود رهی رو به از امیرخسرو دهلوی غزل 1727
1. همه شب رود رهی رو به ره صبا نشسته
همه کس به خواب راحت، من مبتلا نشسته
...
1. همه شب رود رهی رو به ره صبا نشسته
همه کس به خواب راحت، من مبتلا نشسته
...
1. مه من خراب گشتم ز رخت به یک نظاره
نظری ز تو عفاالله چه می است مستکاره
...
1. نوبهار است و چمن جلوه جوزا کرده
ابرها ریختنی لؤلؤی لالا کرده
...
1. ای به خشم از بر من رفته و تنها مانده
تو ز جان رفته و درد تو به هر جا مانده
...
1. منم امروز ز روی چو تو یاری مانده
باده عیش ز سر رفته خماری مانده
...
1. ای صبا، از زلف او بندی بخواه
عاریت از لعل او قندی بخواه
...
1. هر شب از سودای آن زلف سیاه
بگذرانم از فلک من دود آه
...
1. ای جفایت بر من مسکین همه
چند ازین خشم و عتاب و کین همه
...
1. ای ترا جور و جفا آیین همه
خشم و نازت بر من مسکین همه
...
1. جان من بر دست بیدادم مده
دم به دم هر روز بر بادم مده
...
1. باغ بین فصل بهاری ساخته
سرو چون سلطان کلاه افراخته
...
1. ای جهان چشم سیاهت بسته
فتنه خود را به پناهت بسته
...