ای آمده جان هر شکسته از دهلوی غزل 1715
1. ای آمده جان هر شکسته
می ده ز شکسته بر شکسته
ای دهلی و ای بتان ساده از دهلوی غزل 1716
1. ای دهلی و ای بتان ساده
پگ بسته و جیره کج نهاده
ای غالیه گرد ماه سوده از دهلوی غزل 1717
1. ای غالیه گرد ماه سوده
آراسته شمع را زدوده
ای حسن، تو آفت زمانه از دهلوی غزل 1718
1. ای حسن، تو آفت زمانه
روی تو به دلبری فسانه
ای آرزوی هزار سینه از دهلوی غزل 1719
1. ای آرزوی هزار سینه
وندر دل تو هزار کینه
عید است خوبان نیم شب در کوی خمار آمده از دهلوی غزل 1720
1. عید است خوبان نیم شب در کوی خمار آمده
سرمست گشته صبحدم، غلتان به بازار آمده
ای قبله ابروی تو محراب ابرار آمده از دهلوی غزل 1721
1. ای قبله ابروی تو محراب ابرار آمده
محرابیان در کوی تو از قبله بیزار آمده
عید است و ساقی در قدح جام مصفا داشته از دهلوی غزل 1722
1. عید است و ساقی در قدح جام مصفا داشته
تشنه لبان روزه را شربت مهیا دانسته
جانا، روان کن راحتی، ای راحت جان همه از دهلوی غزل 1723
1. جانا، روان کن راحتی، ای راحت جان همه
با ما همه تلخی مکن، ای شکرستان همه
ای غمزه خون ریز تو خونم به افسون ریخته از دهلوی غزل 1724
1. ای غمزه خون ریز تو خونم به افسون ریخته
افسون چشم کافرت زینگونه صد خون ریخته
دوش در آمد از درم تازه چو باد صبحگه از دهلوی غزل 1725
1. دوش در آمد از درم تازه چو باد صبحگه
مشک فشانده بر قبا غالیه سوده بر کله
گر کنی گشت چمن با شوخ و با شنگی دو سه از دهلوی غزل 1726
1. گر کنی گشت چمن با شوخ و با شنگی دو سه
باغ صد رنگ آورد از بوی و از رنگی دو سه