خیز تا باده در پیاله از امیرخسرو دهلوی غزل 1465
1. خیز تا باده در پیاله کنیم
گل درون قدح چو لاله کنیم
هر شب از شوق جامه پاره از امیرخسرو دهلوی غزل 1466
1. هر شب از شوق جامه پاره کنم
عاشق عاشقم، چه چاره کنم
چون شکر زان دو لعل از امیرخسرو دهلوی غزل 1467
1. چون شکر زان دو لعل تر بکنم
دل نخواهم که از شکر بکنم
جان من از غمت چنان از امیرخسرو دهلوی غزل 1468
1. جان من از غمت چنان شده ام
که ز غمخوارگی به جان شده ام
گر در وصل را گشاد دهیم از امیرخسرو دهلوی غزل 1469
1. گر در وصل را گشاد دهیم
دیده را مژده مراد دهیم
تیغ برکش که تا ز سر از امیرخسرو دهلوی غزل 1470
1. تیغ برکش که تا ز سر برهیم
تیر بگشای کز نظر برهیم
گل دل تازه گردد از از امیرخسرو دهلوی غزل 1471
1. گل دل تازه گردد از دم خم
دل گل زنده گردد از نم خم
این تویی تا به خواب از امیرخسرو دهلوی غزل 1472
1. این تویی تا به خواب می‌بینم
یا به شب آفتاب می‌بینم
رویت، ای نازنین، از امیرخسرو دهلوی غزل 1473
1. رویت، ای نازنین، که می بینم
جان ستاند، چنین که می بینم
دوش می رفت و آه می کردم از امیرخسرو دهلوی غزل 1474
1. دوش می رفت و آه می کردم
در پی او نگاه می کردم
دل به زلفت سپردم و از امیرخسرو دهلوی غزل 1475
1. دل به زلفت سپردم و رفتم
در به زنجیر کردم و رفتم
دل ز مهر تو در که پیوندم؟ از امیرخسرو دهلوی غزل 1476
1. دل ز مهر تو در که پیوندم؟
دل ز مهرت کجا کند بندم؟