همه شب از تو به دیوار از امیرخسرو دهلوی غزل 1453
1. همه شب از تو به دیوار خانه غم گویم
فسانه گویم و با چشم پر زنم گویم
رخی که بر کف پای تو از امیرخسرو دهلوی غزل 1454
1. رخی که بر کف پای تو سیم تن مالم
دریغم آید، اگر بر گل و سمن مالم
اگر چه از تو دل خسته از امیرخسرو دهلوی غزل 1455
1. اگر چه از تو دل خسته و غمین دارم
بدین خوشم که بتی چون تو نازنین دارم
نه یک دل، ار چه هزار از امیرخسرو دهلوی غزل 1456
1. نه یک دل، ار چه هزار است، آن او دانم
که من کرشمه آن ترک فتنه جو دانم
نیامده ست به چشم آدمی از امیرخسرو دهلوی غزل 1457
1. نیامده ست به چشم آدمی بدین سانم
پری و یا ملکی، چیستی، نمی دانم؟
چنین که غمزه خوبان از امیرخسرو دهلوی غزل 1458
1. چنین که غمزه خوبان نشست در کینم
مدان که یک نفس ایمن ز فتنه بنشینم
چو من ز دوست به داغ از امیرخسرو دهلوی غزل 1459
1. چو من ز دوست به داغ درونه خرسندم
نه دوستی بود، ار دل به همرهی بندم
به دیده ای که ترا دیده از امیرخسرو دهلوی غزل 1460
1. به دیده ای که ترا دیده ام نمی یارم
کزان نظر به سوی دیگری به بار آرم
به دیدنت که من خو گرفته از امیرخسرو دهلوی غزل 1461
1. به دیدنت که من خو گرفته می آیم
بکش به غمزه که بر خویش می نبخشایم
ما که در راه غم قدم از امیرخسرو دهلوی غزل 1462
1. ما که در راه غم قدم زده ایم
بر خط عافیت رقم زده ایم
ما در این شهر پای بند از امیرخسرو دهلوی غزل 1463
1. ما در این شهر پای بند توایم
عاشق قامت بلند توایم
غم کشی چند یار خویش از امیرخسرو دهلوی غزل 1464
1. غم کشی چند یار خویش کنم
گریه بر روزگار خویش کنم