شبی در کوی آن مه روی از امیرخسرو دهلوی غزل 1286
1. شبی در کوی آن مه روی رفتم
سر و پاگم چو آب جوی رفتم
به دست باد، کان سو از امیرخسرو دهلوی غزل 1287
1. به دست باد، کان سو جان فرستم
مرا بویی ست آخر آن فرستم
پری رویی که من حیران از امیرخسرو دهلوی غزل 1288
1. پری رویی که من حیران اویم
به جان آمد دل از هجران اویم
دل بی عشق را من دل نگویم از امیرخسرو دهلوی غزل 1289
1. دل بی عشق را من دل نگویم
تن بی سوز را جز گل نگویم
ز عشقت بیقرارم، با از امیرخسرو دهلوی غزل 1290
1. ز عشقت بیقرارم، با که گویم؟
ز هجرت خوار و زارم، با که گویم؟
نهانی چند سوی یار از امیرخسرو دهلوی غزل 1291
1. نهانی چند سوی یار بینم
نهان دارم غم و آزار بینم
منت هر شب که گرد کوی از امیرخسرو دهلوی غزل 1292
1. منت هر شب که گرد کوی گردم
ز بهر آن رخ دلجوی گردم
ز تو صد فتنه بر جان از امیرخسرو دهلوی غزل 1293
1. ز تو صد فتنه بر جان پیش دیدم
چنین باشد چو گفت دل شنیدم
لبالب کن قدح ساقی از امیرخسرو دهلوی غزل 1294
1. لبالب کن قدح ساقی که مستم
به می ده جملگی اسباب هستم
بیا، جانا، که جانت از امیرخسرو دهلوی غزل 1295
1. بیا، جانا، که جانت را بمیرم
وگر میرم به جان منت پذیرم
نمی داند مه نامهربانم از امیرخسرو دهلوی غزل 1296
1. نمی داند مه نامهربانم
که دور از روی خویش بر چه سانم؟
امشب سوی دوست راه از امیرخسرو دهلوی غزل 1297
1. امشب سوی دوست راه گیریم
می بر رخ همچو ماه گیریم