نترسم از بلا چون دیده از امیرخسرو دهلوی غزل 1239
1. نترسم از بلا چون دیده بر رخساره ای دارم
که جان غم کشی بی غیرتی بیکاره ای دارم
شبی، آسایشم نبود، از امیرخسرو دهلوی غزل 1240
1. شبی، آسایشم نبود، عجب بیداریی دارم
شفا از چشم تو خواهم، عجب بیماریی دارم
به چشم تر دمی کاندر از امیرخسرو دهلوی غزل 1241
1. به چشم تر دمی کاندر دل بریانش می‌دارم
وی اندر خواب و من نزدیک خود مهمانش می‌دارم
من و شبها و یاد آن سرکویی از امیرخسرو دهلوی غزل 1242
1. من و شبها و یاد آن سرکویی که من دانم
دلم رفته ست و جان هم می رود سویی که من دانم
تویی در پیش من یا خود از امیرخسرو دهلوی غزل 1243
1. تویی در پیش من یا خود مه و پروین نمی دانم
شب قدر من است امشب که قدر این نمی دانم
چو خواهم با تو حال از امیرخسرو دهلوی غزل 1244
1. چو خواهم با تو حال خود بگویم، جا نمی یابم
وگر پیدا کنم جای ترا، تنها نمی یابم
همیشه در فراقت با از امیرخسرو دهلوی غزل 1245
1. همیشه در فراقت با دل افگار می گریم
غمت را اندکی می گویم و بسیار می گریم
خراش سینه خود با یکی از امیرخسرو دهلوی غزل 1246
1. خراش سینه خود با یکی خونخوار می گویم
حساب عمر می دانم که غم با یار می گویم
بگویم حال خویشت، از امیرخسرو دهلوی غزل 1247
1. بگویم حال خویشت، لیک از آزار می‌ترسم
وگر ندهم برون، ز اندیشه گفتار می‌ترسم
همه شب با دل خود نقش از امیرخسرو دهلوی غزل 1248
1. همه شب با دل خود نقش آن دلدار بربندم
مگر ممکن بود کاین دیده بیدار بربندم
تو سر مستی و من عاشق، از امیرخسرو دهلوی غزل 1249
1. تو سر مستی و من عاشق، بیا تا با تو در غلتم
ز دست لعل تو تا چند در خون جگر غلتم
نیارم تاب دیدن، دیر از امیرخسرو دهلوی غزل 1250
1. نیارم تاب دیدن، دیر دیرت بهر آن بینم
بباید هر زمان جانی که رویت هر زمان بینم