غو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 148
1. غو کوس برخاست از رزمگاه
جهان گشت بر چشم جادو سیاه
سپهبد از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 149
1. سپهبد چو شد سیر از جام می
ز مستی برافکند بر چهره خوی
چنین از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 150
1. چنین تا برآمد عروس سپهر
برافروخت بزم فلک را به مهر
بگفت از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 151
1. بگفت این و یک حمله آورد دیو
سوی جاودان نعره بر زد غریو
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 152
1. به نزدیک دادار شد سرفراز
زمین را ببوسید و بردش نماز
از از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 153
1. از آن منزل آمد سوی باغ و کشت
خرامید از آنجا به سوی بهشت
از از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 154
1. از آن آگهی پیش شداد شد
وز آن گفته مغزش پر از باد شد
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 155
1. به پاسخ چنین گفت کای پاکزاد
که من جبرئیلم به شداد عاد
چو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 156
1. چو شاهنشه روم آمد به در
برین تیز میدان و تیغ و سپر
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 157
1. به ره بود چشم سپهدار سام
ندانست تا صبح او شد چو شام
از از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 158
1. از آن رو شدید پلید آن بدید
ز کینه بجوشید بر خود شدید