از از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 125
1. از آن سو پری‌دخت سیمین عذار
گرفتار هجران در آن چاهسار
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 126
1. به صورت چو آدم به تن نره دیو
که از بیم او دیو بد در غریو
دم از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 127
1. دم شیر جاروب راهش شده
ستون فلک تیر آهش شده
بتندید از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 128
1. بتندید آن دیو تیره روان
ازو قلوش گرد شد ناتوان
دگر از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 129
1. دگر ره قمرتاش و قلواد شیر
براندند اسب آن دو مرد دلیر
بدو از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 130
1. بدو گفت کای مرد صحرانشین
دلیر و خردمند این سرزمین
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 131
1. به یاد پری‌دخت فرخنده سام
زمانی بخوابید بیدار سام
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 132
1. به شاپور گفت آن زمان پهلوان
که ای مرد آشفته باتوان
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 133
1. به پیش منوچهر بندی کمر
ببیند به من اینچنین زور و فر
به از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 134
1. به یک دست کوه و به یک دست آب
همه جای نخجیر و بزم و شباب
ز از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 135
1. ز دانش به جا نیست نه عقل و را
چو دیوانگان اندر آید ز جا
پس از خواجوی کرمانی سام نامه - سراینده نامعلوم منسوب به خواجو 136
1. پس آنگه جهان‌پهلو کامکار
نشست از بر مسند زرنگار