چون روی تو ماه سمانباشد از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 47
1. چون روی تو ماه سمانباشد
چون زلطف تو مشک ختانباشد
از طبع تو جزگهر چه خیزد از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 48
1. از طبع تو جزگهر چه خیزد
بالفظ تو جز شکر چه خیزد
ای سخا را از کف تو پیشخورد از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 49
1. ای سخا را از کف تو پیشخورد
وی خرد را پیش رایت چشم درد
باد بهار رخت بصحرا همی کشد از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 50
1. باد بهار رخت بصحرا همی کشد
در صحن باغ مفرش دیبا همیکشد
هیچ رنگ عافیت در خیر عالم نماند از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 51
1. هیچ رنگ عافیت در خیر عالم نماند
هیچ بوی خوشدلی با گوهر آدم نماند
عشقت سوی هر که راه بر گیرد از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 52
1. عشقت سوی هر که راه بر گیرد
اول غم تو گواه برگیرد
الحذارای غافلان زین وحشت آباد الحذار از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 53
1. الحذارای غافلان زین وحشت آباد الحذار
الفرارای عاقلان زین دیو مردم الفرار
زهی قدرت از عالم فکر برتر از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 54
1. زهی قدرت از عالم فکر برتر
وجود تو بر فرق ایام افسر
ای کرده تو بر ملک تکبر از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 55
1. ای کرده تو بر ملک تکبر
وی کرده فلک بتو تفاخر
حبذا ای نسیم جان پرور از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 56
1. حبذا ای نسیم جان پرور
وی مبارک پی خجسته ا ثر
زهی موافق رای تو جنبش تقدیر از عبدالرزاق اصفهانی قصیده 57
1. زهی موافق رای تو جنبش تقدیر
به دست بخت جوانت عنان عالم پیر