ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 128
1. ای جهان از تو معطر گشته
وی فلک از تو منور گشته
دارم از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 129
1. دارم زعشق روی تو پیوسته ترمژه
وزخون دل زفرقت تو بارور مژه
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 130
1. ای چشم چرخ چون تو ندیده هنرنمای
چون تو نزاده مادر گردون گره گشای
آن از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 131
1. آن زلف نگر بدان پریشانی
وان روی نگر بدان درخشانی
اینک از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 132
1. اینک نوبهار آورد بیرون لشگری
هر یکی چو ن نو عروسی درد گرگونزیوری
بس از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 133
1. بس خرم و فرخست این اضحی
بر حاکم شرع و خواجه دنیی
زهی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 134
1. زهی اخلاق تو محمود همچون عقل و دانائی
زهی ایام تو مشکور همچون عهد برنائی
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 135
1. ای حریم حرمت یزدانی
وی نهاد لطفت جسمانی
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 136
1. ای که از لطف جهان جانی
فرخ آنکس که توأش جانانی