بگشت از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 105
1. بگشت گونه باغ از نهیب باد خزان
بیر باد خزان برگ شاخ و رنگ رزان
...
زهی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 106
1. زهی بنفحه عدل تو زنده جان جهان
بدست حکم تو داده فلک عنان جهان
...
زهی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 107
1. زهی محل رفیعت ز حد و هم بیرون
نهاده گوشه مسند بر اوج نه گردون
...
چو از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 108
1. چو در نورد دفراش امر کن فیکون
سرای پرده سیماب رنگ آینه گون
...
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 109
1. ای گذشته پایه قدرت زهفتم آسمان
وی رسیده صیت انصافت باقطار جهان
...
زهی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 110
1. زهی بعدل تو اقلیم شرع آبادان
زرشح کلک تو اجزای روزگار جوان
...
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 111
1. ای بتو چشم مملکت روشن
وی بتو جان مکرمت گلشن
...
زهی از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 112
1. زهی گشاده بمدح تو روزگار دهن
زهی نهاده بحکم تو آسمان گردن
...
رسول از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 113
1. رسول مرگ پیامی همی رساند بمن
که میخ خیمه دل زینسرای گل برکن
...
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 114
1. ای نقشبند عالم جان اندرین جهان
نی نی که نیست هیچ پذیرای نقش جان
...
ای از جمال‌الدین عبدالرزاق اصفهانی قصیده 115
1. ای کلک نقشبند تو آرایش جهان
وی لفظ دلگشای تو آسایش جنان
...