چو کشتی روان شد، سپه برکشید از ایرانشهر کوش‌نامه 118
1. چو کشتی روان شد، سپه برکشید
سوی مرز چین لشکر اندر کشید
چو نوشان بدید آن که سخت است کار از ایرانشهر کوش‌نامه 119
1. چو نوشان بدید آن که سخت است کار
نهانی برافگند چندین سوار
همی آتبین داشت خمدان حصار از ایرانشهر کوش‌نامه 120
1. همی آتبین داشت خمدان حصار
گه آسایش و گاه در کارزار
دگر روز نوشان یکی برگزید از ایرانشهر کوش‌نامه 121
1. دگر روز نوشان یکی برگزید
که گوید به گفتار و داند شنید
ز ماچین سر ماه نامه رسید از ایرانشهر کوش‌نامه 122
1. ز ماچین سر ماه نامه رسید
سوی آتبین، کاین شگفتی که دید!
برآمد دگرباره غلغل ز شهر از ایرانشهر کوش‌نامه 123
1. برآمد دگرباره غلغل ز شهر
که مردم ز سختی همی یافت بهر
سواران نوشان چو بشتافتند از ایرانشهر کوش‌نامه 124
1. سواران نوشان چو بشتافتند
به بیت المقدس خبر یافتند
چو یک نیمه ره زیر پی کرد کوش از ایرانشهر کوش‌نامه 125
1. چو یک نیمه ره زیر پی کرد کوش
سپاهی گزین کرد پولادپوش
چو انبوه شد رزم و دید آتبین از ایرانشهر کوش‌نامه 126
1. چو انبوه شد رزم و دید آتبین
کجا چیره گشتند گردان چین
دگر روز دستورش اندر رسید از ایرانشهر کوش‌نامه 127
1. دگر روز دستورش اندر رسید
بسی خوردنی پیش خسرو کشید
همان گه یکی نامه فرمود، گفت از ایرانشهر کوش‌نامه 128
1. همان گه یکی نامه فرمود، گفت
به نام خداوند بی یار و جفت
بهک بدگمان شد ز کردار کوش از ایرانشهر کوش‌نامه 129
1. بهک بدگمان شد ز کردار کوش
به کار اندرون تیزتر کرد هوش