بدین از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 1
1. بدین سر همه دانش آموز و بس
که جز دانشت نیست فریادرس
تو را از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 1
1. تو را ای خردمند روشن‌روان
زبان کرد یزدان از این‌سان روان
چو همراه از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 3
1. چو همراه دانش نباشد خرد
نه نیک آید از دانش تو نه بد
نماید از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 4
1. نماید همی کاین جهان یک دم است
اگر شادکامی و گر خود غم است
سرِ از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 5
1. سرِ داد پیغمبر پاکدین
اگر خواستی گنج روی زمین
یکی از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 6
1. یکی داستان گفته بودم ز پیش
چنانچون شنیدم ز کمّ و ز بیش
زمانه از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 7
1. زمانه چو کارم دلارای کرد
دلم داستانی دگر رای کرد
به نام از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 8
1. به نام شهنشاه گیتی گشای
فریدون به دانش، سکندر به رای
در این از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 9
1. در این داستان ژرف بنگر کنون
چو برخواند از پیش تو رهنمون
از از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 10
1. از امروز تا سیصد و اند سال
از ایران پدید آید آن بی همال
به از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 11
1. به مانوش پس نامه فرمود کی
نبیسنده برداشت باریک نی
چنین از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 12
1. چنین تا به درگاه مانوش شد
همه رنج راهش فراموش شد