سکندر دو تن پیش کرد از گروه از ایرانشهر کوش‌نامه 25
1. سکندر دو تن پیش کرد از گروه
بشد تا رسید او به نزدیک کوه
چنین داد پاسخ که یزدان پاک از ایرانشهر کوش‌نامه 26
1. چنین داد پاسخ که یزدان پاک
مرا اندر آورد بی ترس و باک
وز آن جایگه جم سپه برگرفت از ایرانشهر کوش‌نامه 27
1. وز آن جایگه جم سپه برگرفت
بتندی سوی رزم مهراج رفت
در آن بیشه آن مردمان روز و شب از ایرانشهر کوش‌نامه 28
1. در آن بیشه آن مردمان روز و شب
گریزان، خلیده دل و خشک لب
سرِ نامه از بنده ی شهریار از ایرانشهر کوش‌نامه 29
1. سرِ نامه از بنده ی شهریار
جهان را چو خورشید، پروردگار
چو نامه بدادند، بر خواند زود از ایرانشهر کوش‌نامه 30
1. چو نامه بدادند، بر خواند زود
فرستاد هر جا که لشکرش بود
برادرش را، کوش،در پیش خواند از ایرانشهر کوش‌نامه 31
1. برادرش را، کوش،در پیش خواند
وز این داستان چند با او براند
به نوک چنین گفت فارک که من از ایرانشهر کوش‌نامه 32
1. به نوک چنین گفت فارک که من
چرا رنجه دارم همی خویشتن
بدو گفت کای مایه ی سنگ و هوش از ایرانشهر کوش‌نامه 33
1. بدو گفت کای مایه ی سنگ و هوش
تو هیچ آگهی داری از کار کوش؟
مهانش شنید و سرافگند پیش از ایرانشهر کوش‌نامه 34
1. مهانش شنید و سرافگند پیش
از اندیشه ی او دلش گشت ریش
سرِ داستان آفرینِ خدای از ایرانشهر کوش‌نامه 35
1. سرِ داستان آفرینِ خدای
که او کرد گردونِ بپای