سکندر از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 25
1. سکندر دو تن پیش کرد از گروه
بشد تا رسید او به نزدیک کوه
چنین از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 26
1. چنین داد پاسخ که یزدان پاک
مرا اندر آورد بی ترس و باک
وز از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 27
1. وز آن جایگه جم سپه برگرفت
بتندی سوی رزم مهراج رفت
در از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 28
1. در آن بیشه آن مردمان روز و شب
گریزان، خلیده دل و خشک لب
سرِ از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 29
1. سرِ نامه از بنده ی شهریار
جهان را چو خورشید، پروردگار
چو از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 30
1. چو نامه بدادند، بر خواند زود
فرستاد هر جا که لشکرش بود
برادرش از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 31
1. برادرش را، کوش،در پیش خواند
وز این داستان چند با او براند
به از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 32
1. به نوک چنین گفت فارک که من
چرا رنجه دارم همی خویشتن
بدو از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 33
1. بدو گفت کای مایه ی سنگ و هوش
تو هیچ آگهی داری از کار کوش؟
مهانش از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 34
1. مهانش شنید و سرافگند پیش
از اندیشه ی او دلش گشت ریش
سرِ از ایرانشان ابن ابی الخیر کوش‌نامه 35
1. سرِ داستان آفرینِ خدای
که او کرد گردونِ بپای