امشب ز فراق دوست از ملک‌الشعرا بهار رباعی 735
1. امشب ز فراق دوست خوابم نبرد
هم دل به سوی شمع و کتابم نبرد
چشمت به سیه‌بختی از ملک‌الشعرا بهار رباعی 736
1. چشمت به سیه‌بختی من ایما کرد
زلف تو به قتلم آستین بالا کرد
ای خواجه وثوق گاه از ملک‌الشعرا بهار رباعی 737
1. ای خواجه وثوق گاه غرق تو رسد
هنگام خمود رعد و برق تو رسد
ماه رمضان و روزه از ملک‌الشعرا بهار رباعی 738
1. ماه رمضان و روزه جانا طی شد
ایام دف و چنگ و رباب و نی شد
خشخاش و عسل بهم از ملک‌الشعرا بهار رباعی 739
1. خشخاش و عسل بهم برآمیخته‌اند
جزوی ز گلاب اندرو ریخته‌اند
گر زیر فلک فکر من از ملک‌الشعرا بهار رباعی 740
1. گر زیر فلک فکر من آزاد نبود
در حنجره‌ام این‌همه فریاد نبود
ای مرکزیان گر گل از ملک‌الشعرا بهار رباعی 741
1. ای مرکزیان گر گل و ریحان خواهید
ور بلبل سرمست غزلخوان خواهید
شد نیمی عمر در خرافات از ملک‌الشعرا بهار رباعی 742
1. شد نیمی عمر در خرافات هدر
وندر حیرت گذشت یک نیم دگر
گر مانده و ناتوان از ملک‌الشعرا بهار رباعی 743
1. گر مانده و ناتوان و گر خسته و زار
ما وز طلبش دست کشیدن، زنهار
ای بسته چو فندق از ملک‌الشعرا بهار رباعی 744
1. ای بسته چو فندق به سرانگشت، نگار
رویت چو چراغ و طرّه‌ات چون شب تار
با خرقه و تسبیح از ملک‌الشعرا بهار رباعی 745
1. با خرقه و تسبیح مرا دید چو یار
گفتا ز چراغ زهد ناید انوار
ای زورآور که خون از ملک‌الشعرا بهار رباعی 746
1. ای زورآور که خون ما خورده پریر
وی بسته فرو قماط ما با زنجیر