چشم خوشش مست نیست لیک از عطار نیشابوری غزل 72
1. چشم خوشش مست نیست لیک چو مستان خوش است
خوشی چشمش از آنست کین همه دستان خوش است
حسن تو رونق جهان بشکست از عطار نیشابوری غزل 73
1. حسن تو رونق جهان بشکست
عشق روی تو پشت جان بشکست
در دلم تا برق عشق او بجست از عطار نیشابوری غزل 74
1. در دلم تا برق عشق او بجست
رونق بازار زهد من شکست
سر عشقت مشکلی بس مشکل از عطار نیشابوری غزل 75
1. سر عشقت مشکلی بس مشکل است
حیرت جان است و سودای دل است
ره میخانه و مسجد کدام از عطار نیشابوری غزل 76
1. ره میخانه و مسجد کدام است
که هر دو بر من مسکین حرام است
تا در تو خیال خاص و عام از عطار نیشابوری غزل 77
1. تا در تو خیال خاص و عام است
از عشق نفس زدن حرام است
غم بسی دارم چه جای صد غم از عطار نیشابوری غزل 78
1. غم بسی دارم چه جای صد غم است
زانکه هر موییم در صد ماتم است
درج لعلت دلگشای مردم از عطار نیشابوری غزل 79
1. درج لعلت دلگشای مردم است
عکس ماهت رهنمای انجم است
خاصیت عشقت که برون از از عطار نیشابوری غزل 80
1. خاصیت عشقت که برون از دو جهان است
آن است که هرچیز که گویند نه آن است
هر شور وشری که در جهان از عطار نیشابوری غزل 81
1. هر شور وشری که در جهان است
زان غمزهٔ مست دلستان است
تا چشم برندوزی از هرچه از عطار نیشابوری غزل 82
1. تا چشم برندوزی از هرچه در جهان است
در چشم دل نیاید چیزی که مغز جان است
عشق تو قلاوز جهان است از عطار نیشابوری غزل 83
1. عشق تو قلاوز جهان است
سودای تو رهنمای جان است