دوش از سر بیهوشی و ز غایت از عطار نیشابوری غزل 845
1. دوش از سر بیهوشی و ز غایت خودرایی
رفتم گذری کردم بر یار ز شیدایی
سر برهنه کرده‌ام به از عطار نیشابوری غزل 846
1. سر برهنه کرده‌ام به سودایی
برخاسته دل نه عقل و نه رایی
ترسا بچه‌ای دیشب در از عطار نیشابوری غزل 847
1. ترسا بچه‌ای دیشب در غایت ترسایی
دیدم به در دیری چون بت که بیارایی
دلا در راه حق گیر آشنایی از عطار نیشابوری غزل 848
1. دلا در راه حق گیر آشنایی
اگر خواهی که یابی روشنایی
ترسا بچه‌ایم افکند از عطار نیشابوری غزل 849
1. ترسا بچه‌ایم افکند از زهد به ترسایی
اکنون من و زناری در دیر به تنهایی
رخ تو چگونه بینم که تو از عطار نیشابوری غزل 850
1. رخ تو چگونه بینم که تو در نظر نیایی
نرسی به کس چو دانم که تو خود به سر نیایی
چون روی بود بدان نکویی از عطار نیشابوری غزل 851
1. چون روی بود بدان نکویی
نازش برود به هرچه گویی
ای آفتاب رویت از غایت از عطار نیشابوری غزل 852
1. ای آفتاب رویت از غایت نکویی
افزون ز هرچه دانی برتر ز هرچه گویی