ای لب گلگونت جام خسروی از عطار نیشابوری غزل 833
1. ای لب گلگونت جام خسروی
پیشهٔ شبرنگ زلفت شبروی
گر تو خلوتخانهٔ توحید از عطار نیشابوری غزل 834
1. گر تو خلوتخانهٔ توحید را محرم شوی
تاج عالم گردی و فخر بنی آدم شوی
سرمست درآمد از سر کوی از عطار نیشابوری غزل 835
1. سرمست درآمد از سر کوی
ناشسته رخ و گره زده موی
نگاری مست لایعقل چو از عطار نیشابوری غزل 836
1. نگاری مست لایعقل چو ماهی
درآمد از در مسجد پگاهی
جان به لب آورده‌ام تا از عطار نیشابوری غزل 837
1. جان به لب آورده‌ام تا از لبم جانی دهی
دل ز من بربوده‌ای باشد که تاوانی دهی
آفتاب رویت ای سرو سهی از عطار نیشابوری غزل 838
1. آفتاب رویت ای سرو سهی
بر همه می‌تابد الا بر رهی
زلف تیره بر رخ روشن نهی از عطار نیشابوری غزل 839
1. زلف تیره بر رخ روشن نهی
سرکشان را بار بر گردن نهی
گه به کرشمه دلم ز بر بربایی از عطار نیشابوری غزل 840
1. گه به کرشمه دلم ز بر بربایی
گه ز تنم جان به یک نظر بربایی
ای راه تو را دراز نایی از عطار نیشابوری غزل 841
1. ای راه تو را دراز نایی
نه راه تو را سری نه پایی
منم و گوشه‌ای و سودایی از عطار نیشابوری غزل 842
1. منم و گوشه‌ای و سودایی
تن من جایی و دلم جایی
ز عشقت سوختم ای جان کجایی از عطار نیشابوری غزل 843
1. ز عشقت سوختم ای جان کجایی
بماندم بی سر و سامان کجایی
از غمت روز و شب به تنهایی از عطار نیشابوری غزل 844
1. از غمت روز و شب به تنهایی
مونس عاشقان سودایی