من کیم اندر جهان سرگشته‌ای از عطار نیشابوری غزل 738
1. من کیم اندر جهان سرگشته‌ای
در میان خاک و خون آغشته‌ای
...
دوش وقت صبح چون دل داده‌ای از عطار نیشابوری غزل 739
1. دوش وقت صبح چون دل داده‌ای
پیشم آمد مست ترسازاده‌ای
...
ماه را در مشک پنهان کرده‌ای از عطار نیشابوری غزل 740
1. ماه را در مشک پنهان کرده‌ای
مشک را بر مه پریشان کرده‌ای
...
مورچهٔ قیرفام بر قمر از عطار نیشابوری غزل 741
1. مورچهٔ قیرفام بر قمر آورده‌ای
هندوی طوطی طعام بر شکر آورده‌ای
...
ای که ز سودای عشق بی سر از عطار نیشابوری غزل 742
1. ای که ز سودای عشق بی سر و پا مانده‌ای
بر سر این راه دور خفته چرا مانده‌ای
...
بوی زلفت در جهان افکنده‌ای از عطار نیشابوری غزل 743
1. بوی زلفت در جهان افکنده‌ای
خویشتن را بر کران افکنده‌ای
...
بحری است عشق و عقل ازو از عطار نیشابوری غزل 744
1. بحری است عشق و عقل ازو برکناره‌ای
کار کنارگی نبود جز نظاره‌ای
...
گر کسی یابد درین کو خانه‌ای از عطار نیشابوری غزل 745
1. گر کسی یابد درین کو خانه‌ای
هر دمش واجب بود شکرانه‌ای
...
شعله زد شمع جمال او ز از عطار نیشابوری غزل 746
1. شعله زد شمع جمال او ز دولتخانه‌ای
گشت در هر دو جهان هر ذره‌ای پروانه‌ای
...
آن را که نیست در دل ازین از عطار نیشابوری غزل 747
1. آن را که نیست در دل ازین سر سکینه‌ای
نبود کم از کم و بود از کم کمینه‌ای
...
ای صد هزار عاشقت از فرق از عطار نیشابوری غزل 748
1. ای صد هزار عاشقت از فرق تا به پای
پنهان ز عاشقانت رویی به من نمای
...
ای از شکنج زلفت هرجا از عطار نیشابوری غزل 749
1. ای از شکنج زلفت هرجا که انقلابی
هرگز نتافت بر کس چون رویت آفتابی
...