بندگی چیست به فرمان از عطار نیشابوری غزل 643
1. بندگی چیست به فرمان رفتن
پیش امر از بن دندان رفتن
...
عاشقی چیست ترک جان گفتن از عطار نیشابوری غزل 644
1. عاشقی چیست ترک جان گفتن
سر کونین بی‌زبان گفتن
...
کفر است ز بی نشان نشان از عطار نیشابوری غزل 645
1. کفر است ز بی نشان نشان دادن
چون از بیچون نشان توان دادن
...
با تو سری در میان خواهد از عطار نیشابوری غزل 646
1. با تو سری در میان خواهد بدن
کان ورای جسم و جان خواهد بدن
...
دل ز عشق تو خون توان کردن از عطار نیشابوری غزل 647
1. دل ز عشق تو خون توان کردن
عقل را سرنگون توان کردن
...
عشق را بی‌خویشتن باید از عطار نیشابوری غزل 648
1. عشق را بی‌خویشتن باید شدن
نفس خود را راهزن باید شدن
...
عشق چیست از خویش بیرون از عطار نیشابوری غزل 649
1. عشق چیست از خویش بیرون آمدن
غرقه در دریای پر خون آمدن
...
کاری است قوی ز خود بریدن از عطار نیشابوری غزل 650
1. کاری است قوی ز خود بریدن
خود را به فنای محض دیدن
...
آتشی در جملهٔ آفاق زن از عطار نیشابوری غزل 651
1. آتشی در جملهٔ آفاق زن
نوبت حسن علی‌الاطلاق زن
...
خال مشکین بر آفتاب مزن از عطار نیشابوری غزل 652
1. خال مشکین بر آفتاب مزن
شیوه‌ای دیگرم بر آب مزن
...
گر سر این کار داری کار از عطار نیشابوری غزل 653
1. گر سر این کار داری کار کن
ور نه‌ای این کار را انکار کن
...
گر مرد نام و ننگی از کوی از عطار نیشابوری غزل 654
1. گر مرد نام و ننگی از کوی ما گذر کن
ما ننگ خاص و عامیم از ننگ ما حذر کن
...