هرچه همه عمر همی ساختیم از عطار نیشابوری غزل 595
1. هرچه همه عمر همی ساختیم
در ره ترسابچه درباختیم
بس که جان در خاک این در سوختیم از عطار نیشابوری غزل 596
1. بس که جان در خاک این در سوختیم
دل چو خون کردیم و در بر سوختیم
تا به دام عشق او آویختیم از عطار نیشابوری غزل 597
1. تا به دام عشق او آویختیم
جان و دل را فتنه‌ها انگیختیم
تا به عشق تو قدم برداشتیم از عطار نیشابوری غزل 598
1. تا به عشق تو قدم برداشتیم
عقل را سر چون قلم برداشتیم
تا با غم عشق آشنا گشتیم از عطار نیشابوری غزل 599
1. تا با غم عشق آشنا گشتیم
از نیک و بد جهان جدا گشتیم
ما ترک مقامات و کرامات گرفتیم از عطار نیشابوری غزل 600
1. ما ترک مقامات و کرامات گرفتیم
در دیر مغان راه خرابات گرفتیم
ما بار دگر گوشهٔ خمار گرفتیم از عطار نیشابوری غزل 601
1. ما بار دگر گوشهٔ خمار گرفتیم
دادیم دل از دست و پی یار گرفتیم
هر آن نقشی که بر صحرا نهادیم از عطار نیشابوری غزل 602
1. هر آن نقشی که بر صحرا نهادیم
تو زیبا نهادیم
تا ما ره عشق تو سپردیم از عطار نیشابوری غزل 603
1. تا ما ره عشق تو سپردیم
صد بار به زندگی بمردیم
تا دردی درد او چشیدیم از عطار نیشابوری غزل 604
1. تا دردی درد او چشیدیم
دامن ز دو کون در کشیدیم
ما ز خرابات عشق مست الست آمدیم از عطار نیشابوری غزل 605
1. ما ز خرابات عشق مست الست آمدیم
نام بلی چون بریم چون همه مست آمدیم
چه مقصود ار چه بسیاری دویدیم از عطار نیشابوری غزل 606
1. چه مقصود ار چه بسیاری دویدیم
که از مقصود خود بویی ندیدیم