غزلیات در دیوان اشعار عطار نیشابوری

1 گشت جهان همچو نگار ای غلام بادهٔ گلرنگ بیار ای غلام

2 با گل و با بلبل و با مل بهم وصل‌طلب فصل بهار ای غلام

3 بلبل عاشق به صبوحی درست می‌شنوی نالهٔ زار ای غلام

4 نرگس سرمست نگر کاو فکند سر ز گرانی به کنار ای غلام

1 بیچاره دلم که نرگس مستش صد توبه به یک کرشمه بشکستش

2 از شوق رخش چو مست شد چشمش از من چه عجب اگر شوم مستش

3 دست‌آویزی شگرف می‌بینم هفتاد و دو فرقه را خم شستش

4 خورشید که دست برد در خوبی نتواند ریخت آب بر دستش

1 عشق آبم برد گو آبم ببر روز آرام و به شب خوابم ببر

2 چند دارم تشنهٔ لعل تو جان جان خوشی زان لعل سیرابم ببر

3 من کیم خاک توام بادی به دست آتشی در من زن و آبم ببر

4 نی خطا گفتم که در تاب و تبم می‌نیارم تاب تو تابم ببر

1 عقل کجا پی برد شیوهٔ سودای عشق باز نیابی به عقل سر معمای عشق

2 عقل تو چون قطره‌ای است مانده ز دریا جدا چند کند قطره‌ای فهم ز دریای عشق

3 خاطر خیاط عقل گرچه بسی بخیه زد هیچ قبایی ندوخت لایق بالای عشق

4 گر ز خود و هر دو کون پاک تبرا کنی راست بود آن زمان از تو تولای عشق

1 صبح رخ از پرده نمود ای غلام چند کنی گفت و شنود ای غلام

2 دیر شد آخر قدحی می بیار چند زنم بانگ که زود ای غلام

3 درد خرابات مپیمای کم هین که بسی درد فزود ای غلام

4 در دلم آتش فکن از می که می آینهٔ دل بزدود ای غلام

1 ز دست رفت مرا بی تو روزگار دریغ چه یک دریغ که هر دم هزاربار دریغ

2 به هرچه درنگرم بی تو صد هزار افسوس به هر نفس که زنم بی تو صد هزار دریغ

3 دلی که آب وصالش به جوی بود روان بسوخت زآتش هجر تو زار زار دریغ

4 چو لاله‌زار رخت شد ز چشم من بیرون ز خون چشم رخم شد چو لاله‌زار دریغ

1 ای شیوهٔ تو کرشمه و ناز تا چند کنی کرشمه آغاز

2 بستی در دیده از جهانم بر روی تو دیده کی کنم باز

3 ای جان تو در اشتیاق می‌سوز وی دیده در انتظار می‌ساز

4 تا روز وصال در شب هجر بر آتش غم چو شمع بگداز

1 ای از همه بیش و از همه پیش از خود همه دیده وز همه خویش

2 در ششدر خاک و خون فتاده در وصف تو عقل حکمت اندیش

3 در عالم عشق عاشقان را قربان شدن است در رهت کیش

4 هر دم که زنند عاشقانت بی یاد تو در دهن شود نیش

1 عاشقی نه دل نه دین می‌بایدش من چنینم چون چنین می‌بایدش

2 هر کجا رویی چو ماه آسمان است پیش رویش بر زمین می‌بایدش

3 زن صفت هرگز نبیند آستانش مرد جان در آستین می‌بایدش

4 می‌کشد هر روز عاشق صد هزار این چه باشد بیش ازین می‌بایدش

1 خط مکش در وفا کزآن توام فتنهٔ خط دلستان توام

2 بی تو با چشم خون فشان همه شب در غم لعل درفشان توام

3 از دهانت چو گوش را خبر است من چرا چشم بر دهان توام

4 از تو تا برکنار ماند دلم بی تو چون موی از میان توام