غزلیات در دیوان اشعار عطار نیشابوری

1 هر آن دردی که دلدارم فرستد شفای جان بیمارم فرستد

2 چو درمان است درد او دلم را سزد گر درد بسیارم فرستد

3 اگر بی او دمی از دل برآرم که داند تا چه تیمارم فرستد

4 وگر در عشق او از جان برآیم هزاران جان به ایثارم فرستد

1 هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد تا بو که چو روز آید بر وی گذرت افتد

2 کار دو جهان من جاوید نکو گردد گر بر من سرگردان یک دم نظرت افتد

3 از دست چو من عاشق دانی که چه برخیزد کاید به سر کویت در خاک درت افتد

4 گر عاشق روی خود سرگشته همی خواهی حقا که اگر از من سرگشته‌ترت افتد

1 گر پرده ز خورشید جمال تو برافتد گل جامه قبا کرده ز پرده به در افتد

2 چون چشم چمن چهرهٔ گلرنگ تو بیند خون از دهن غنچه ز تشویر برافتد

3 بشکافت تنم غمزهٔ تو گرچه چو مویی است یک تیر ندیدم که چنین کارگر افتد

4 گر بر جگرم آب نمانده است عجب نیست کاتش ز رخت هر نفس اندر جگر افتد

1 نه به کویم گذرت می‌افتد نه به رویم نظرت می‌افتد

2 آفتابی که جهان روشن ازوست ذرهٔ خاک درت می‌افتد

3 در طلسمات عجب موی شکاف زلف زیر و زبرت می‌افتد

4 در جگردوزی و جان سوزی سخت چشم پر شور و شرت می‌افتد

1 در زیر بار عشقت هر توسنی چه سنجد با داو ششدر تو هر کم زنی چه سنجد

2 چون پنجه‌های شیران عشق تو خرد بشکست در پیش زور عشقت تر دامنی چه سنجد

3 جایی که کوهها را یک ذره وزن نبود هیهات می‌ندانم تا ارزنی چه سنجد

4 جایی که صد هزاران سلطان به سر درآیند اندر چنان مقامی چوبک‌زنی چه سنجد

1 مرا با عشق تو جان درنگنجد چه از جان به بود آن درنگنجد

2 نه کفرم ماند در عشقت نه ایمان که اینجا کفر و ایمان درنگنجد

3 چنان عشق تو در دل معتکف شد که گر مویی شود جان درنگنجد

4 چه می‌گویم که طوفانی است عشقت به چشم مور طوفان درنگنجد

1 حدیث عشق در دفتر نگنجد حساب عشق در محشر نگنجد

2 عجب می‌آیدم کین آتش عشق چه سودایی است کاندر سرنگنجد

3 برو مجمر بسوز ار عود خواهی که عود عشق در مجمر نگنجد

4 درین ره پاک دامن بایدت بود که اینجا دامن تر درنگنجد

1 جانا حدیث حسنت در داستان نگنجد رمزی ز راز عشقت در صد زبان نگنجد

2 جولانگه جلالت در کوی دل نباشد جلوه گه جمالت در چشم و جان نگنجد

3 سودای زلف و خالت در هر خیال ناید اندیشهٔ وصالت جز در گمان نگنجد

4 در دل چو عشقت آمد سودای جان نماند در جان چو مهرت افتد عشق روان نگنجد

1 جانا شعاع رویت در جسم و جان نگنجد وآوازهٔ جمالت اندر جهان نگنجد

2 وصلت چگونه جویم کاندر طلب نیاید وصفت چگونه گویم کاندر زبان نگنجد

3 هرگز نشان ندادند از کوی تو کسی را زیرا که راه کویت اندر نشان نگنجد

4 آهی که عاشقانت از حلق جان برآرند هم در زمان نیاید هم در مکان نگنجد

1 اسرار تو در زبان نمی‌گنجد واوصاف تو در بیان نمی‌گنجد

2 اسرار صفات جوهر عشقت می‌دانم و در زبان نمی‌گنجد

3 خاموشی به که وصف عشق تو اندر خبر و نشان نمی‌گنجد

4 آنجا که تویی و جان دل مسکین مویی شد و در میان نمی‌گنجد