غزلیات در دیوان اشعار عطار نیشابوری

1 عشق تو قلاوز جهان است سودای تو رهنمای جان است

2 وصل تو خلاصهٔ وجود است درد تو دریچهٔ عیان است

3 هاروت تو چاره ساز سحر است یاقوت تو مایه‌بخش جان است

4 کس را ز دهان تو سخن نیست زان روی که نقطه گمان است

1 شمع رویت را دلم پروانه‌ای است لیک عقل از عشق چون بیگانه‌ای است

2 پر زنان در پیش شمع روی تو جان ناپروای من پروانه‌ای است

3 بر سر موی است جان کز دیرگاه یک سر موی توام در شانه‌ای است

4 زلف تو زنار خواهم کرد از آنک هر شکن از زلف تو بتخانه‌ای است

1 عشق جز بخشش خدایی نیست این به سلطانی و گدایی نیست

2 هر که او برنخیزد از سر سر عشق را با وی آشنایی نیست

3 عشق وقف است بر دل پر درد وقف در شرع ما بهایی نیست

4 هر که را باز عشق صید کند بازش از چنگ او رهایی نیست

1 هر که درین درد گرفتار نیست یک نفسش در دو جهان کار نیست

2 هر که دلش دیدهٔ بینا نیافت دیدهٔ او محرم دیدار نیست

3 هر که ازین واقعه بویی نبرد جز به صفت صورت دیوار نیست

4 خوار شود در ره او همچو خاک هرکه در این بادیه خونخوار نیست

1 زان پیش که بودها نبودست بود تو ز ما جدا نبودست

2 چون بود تو بود بود ما بود کی بود که بود ما نبودست

3 گر بود تو بود بود ما نی موقوف تو بد چرا نبودست

4 ما بر در تو چو خاک بودیم نه آب و نه گل هوا نبودست

1 شمع رویت ختم زیبایی بس است عالمی پروانه سودایی بس است

2 چشم بر روی تو دارم از جهان گر سوی من چشم بگشایی بس است

3 گرچه رویت کس سر مویی ندید گر سر موییم بنمایی بس است

4 من نمی‌دارم ز تو درمان طمع درد بر دردم گر افزایی بس است

1 ای دلشده دلربای من کیست از جای شدم به جای من کیست

2 بیگانه شدم ز هر دو عالم واگه نه که آشنای من کیست

3 ره گم کردم درین بیابان کو رهبر و رهنمای من کیست

4 جان می‌کاهم درین ره دور پیک ره جان‌فزای من کیست

1 تا گل از ابر آب حیوان یافت گرد خود صد هزار دستان یافت

2 زره ابر گشت پیکان باز جوشن آب زخم پیکان یافت

3 گل خندان چو برفکند نقاب ابر را زار زار گریان یافت

4 چون صبا چاک کرد دامن گل نافهٔ مشک در گریبان یافت

1 عشق تو ز اختیار بیرون است وصل تو ز انتظار بیرون است

2 چون با تو نهم قرار وصلت چون کار تو از قرار بیرون است

3 مرغی که دراوفتد به دامت هر لحظه ز صد هزار بیرون است

4 جان‌های عزیز را درین درد سرگشتگی از شمار بیرون است

1 لعلت از شهد و شکر نیکوتر است رویت از شمس و قمر نیکوتر است

2 خادم زلف تو عنبر لایق است هندوی رویت بصر نیکوتر است

3 حلقه‌های زلف سرگردانت را سر ز پا و پا ز سر نیکوتر است

4 از مفرح‌ها دل بیمار را از لب تو گلشکر نیکوتر است