عزیز کرد مرا باز در محل قبول از نیشابوری قصیده 290
1. عزیز کرد مرا باز در محل قبول
ظهیر دولت شاه و شهاب دین رسول
رسید عید همایون و روزه کرد رحیل از نیشابوری قصیده 291
1. رسید عید همایون و روزه کرد رحیل
به جام داد فلک روشنایی از قندیل
گهی ز مشک زند برگل شگفته رقم از نیشابوری قصیده 292
1. گهی ز مشک زند برگل شگفته رقم
گهی ز قیر کشد بر مه دو هفته قلم
شهی که هست همه عالمش به زیر علم از نیشابوری قصیده 293
1. شهی که هست همه عالمش به زیر علم
عزیزگشت به او تاج و تخت و تیغ و قلم
ز عقدهٔ ذَنب آخر برست شمس عجم از نیشابوری قصیده 294
1. ز عقدهٔ ذَنب آخر برست شمس عجم
ز دهشت خطر غم بجست شیر اجم
ای قاعدهٔ ملک به فرمان تو محکم از نیشابوری قصیده 295
1. ای قاعدهٔ ملک به فرمان تو محکم
ای فایدهٔ خلق در احسان تو مدغم
آن چنبر پرحلقه و ان حلقه پرخم از نیشابوری قصیده 296
1. آن چنبر پرحلقه و ان حلقه پرخم
دام است و کمندست بر آن عارض خرم
هفت چیز از خسرو عالم همی نازد به هم از نیشابوری قصیده 297
1. هفت چیز از خسرو عالم همی نازد به هم
دین و ملک و تاج و تخت و رایت و تیغ و قلم
موسم عید و لب دجله و بغداد خُرَم از نیشابوری قصیده 298
1. موسم عید و لب دجله و بغداد خُرَم
بوی ریحان و فروغ قدح و لاله به هم
فرخنده باد و خرم نوروز شاه عالم از نیشابوری قصیده 299
1. فرخنده باد و خرم نوروز شاه عالم
سلطان تاجداران تاج تبار آدم
ایا گرفته عراقین را به نوک قلم از نیشابوری قصیده 300
1. ایا گرفته عراقین را به نوک قلم
و یا سپرده سماکین را به زیر قدم
پیش از این بار خدایان و بزرگان عجم از نیشابوری قصیده 301
1. پیش از این بار خدایان و بزرگان عجم
گر همی بنده خریدند به دینار و درم